Δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990. Δέκατη μέρα ξεραΐλας κατόπιν τρομοκρατικού χτυπήματος στο υδραγωγείο του Αλγερίου. Ώρες επίσκεψης για το ασθενές φύλο, τα «μιάσματα», στην υγρή όαση ενός χαμάμ. Γι’ ακόμα μια φορά, η κωλοπετσωμένη υπάλληλος θα χρειαστεί να βρει τα νάματα και να κάνει μασάζ όχι μόνο στα κορμιά αλλά και στις «περιπτώσεις» των πολύπαθων πελατισσών της. Αλλά σήμερα το λεπίδι των αυτόκλητων παλικαράδων του Αλλάχ διψάει κι αυτό, θέλει να ξεπλύνει μια ντροπή. Μία για όλες και όλες για μία;