της Ιωάννας Παπαγεωργίου

Πήγα, που λες, πολύ θετικά προδιατεθειμένη, να δω αποστομωτικά φωτο-ρεαλιστικούς δεινοσαύρους, σε ένα μεγάλου μήκους εκπαιδευτικό, υποβλητικά θεαματικό για μικρούς και μεγάλους 3D ντοκιμαντέρ. Μέχρι που αφού έπεσαν οι τίτλοι αρχής και καθώς η κάμερα παρακολουθεί από ψηλά ένα αυτοκίνητο, εν κινήσει σε δασικό δρόμο, κάποιοι αρχίζουν να μιλούν ελληνικά! Και όταν η κάμερα κατεβαίνει και μπαίνει μέσα στο εν λόγω αυτοκίνητο είδα πως ένας από αυτούς που χειρίζεται φαρσί τη γλώσσα μας είναι ο – λατρεμένος μου – Καρλ Έρμπαν («Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών», «Red», «Star Trek Into Darkness», «Almost Human»). Σε ρόλο παλαιοντολόγου, που προσπαθεί να πείσει τα εθισμένα στα social media ανίψια του να ενδιαφερθούν για τους δεινοσαύρους. Και μου έφυγε όλη η μαγκιά. Έβγαλα καντήλες.

Μετά η πλοκή μετακόμισε κάτι εκατομμύρια χρόνια πίσω για να αφηγηθεί την ιστορία τού Πίτσι. Και αναθάρρησα λίγο. Όταν η μεταγλώττιση είναι τόσο υψηλών προδιαγραφών και αφορά τις φωνές CGI (και δη φτιαγμένων στο computer) ηρώων και μόνο είναι ανεκτή. Και μπορεί ακόμα και να προσπεραστεί αν το οπτικο-ακουστικό αποτέλεσμα ξεπερνά κατά πολύ τη μετριότητα. Έλα, όμως, που η ιστορία του Πίτσι είναι τόσο, μα τόσο, με μαθηματική ακρίβεια προβλέψιμη. Κοινότοπη. Ανέμπνευστη. Με ελάχιστο… βρεφικό χιούμορ. Κολλημένη στους παχυρινόσαυρους, με μικρά μόνο, ασήμαντα cameo από τους λοιπούς διασημότερους δεινόσαυρους. Που πάει, πάει, πάει και δεν… ζζζζζζζ… τελειώνει… ζζζ…

Ζζζζζζ… Ε, συγνώμη… Τα μάτια μου κλείνουν και τώρα που το σκέφτομαι. Πόσο μάλλον όταν το παρακολουθούσα. Γιατί να σου πω ότι το θέαμα τουλάχιστον άξιζε τον κόπο και με κράτησε ξύπνια, ψέματα θα πω. Μπορεί οι εδώ δεινόσαυροι να είναι επιστημονικά μελετημένοι και επομένως πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα, αλλά είναι μηδαμινά συναρπαστικοί ή επιβλητικοί σε σύγκριση με εκείνους του «Jurassic Park» ή και (τους animated) της «Εποχής των Παγετώνων 3: Η Αυγή των Δεινοσαύρων», μη σου πω. Για να μου πεις πως οι πιτσιρικάδες ποσώς ενδιαφέρονται για όλα αυτά και άσχημα δε θα περάσουν. Ίσως και να μείνουν με το στόμα ανοιχτό. Σωστά. Αν φυσικά δεν έχουν δει πριν, πρόσφατα, το «Ψυχρά κι Ανάποδα»…