FreeCinema

Follow us

ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ 2 (2013)

(THE SMURFS 2)

  • ΕΙΔΟΣ: Κωμική Περιπέτεια
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ράτζα Γκόσνελ
  • ΚΑΣΤ: Νιλ Πάτρικ Χάρις, Χανκ Αζάρια, Μπρένταν Γκλίσον, Τζέιμα Μέις
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 105’
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: FEELGOOD

Ο Δρακουμέλ, διάσημος μάγος στο Παρίσι, πλέον, απάγει τη Στρουμφίτα από το Στρουμφοχωριό, για να της αποσπάσει το μυστικό φόρμουλας απαραίτητης για τα καταχθόνια σχέδιά του. Ο Μπαμπαστρούμφ, μαζί με τους Σκουντούφλη, Γκρινιάρη και Μελένιο τηλεμεταφέρονται στη Νέα Υόρκη για να ζητήσουν βοήθεια από τους… ανθρώπους τους στη διάσωσή της.

«Μην με ξυπνάς απ’ τις έξι, πριν ακόμα η μέρα να φέξει… Ξυπνητήρι χτυπάς σαν τρελό, σε μισώ, σε μισώ… Είναι απαλό το κρεβάτι, αφήστε με να κοιμηθώ…». Αυτά τα λιγοστά στιχάκια από το τραγούδι του Χουζούρη είναι το μοναδικό… στρουμφο-κομμάτι που κουβαλάω ακόμα στη μνήμη, από τα παιδικά μου χρόνια – τότε που το βελγικό comic του Πεγιό, έγινε τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων και κατέκτησε τον ανήλικο πληθυσμό της υφηλίου. Με άλλα λόγια, το μόνο που μου έμεινε είναι ένα ιδανικά, χαζοχαρούμενα παραπονιάρικο soundtrack για την εις αεί κακή σχέση μου με τα ξυπνητήρια. Τι άλλο να κρατήσω από ένα αυστηρά παιδικό, παραλίγο αποκλειστικά αρσενικό σύμπαν, που πρωτοτυπεί με τη χαριτωμένα μπλε, μικροσκοπική του εμφάνιση μεν, αναμασά κλισέ και στερεότυπα ασύστολα δε: σαν τους 7 νάνους της Χιονάτης, καθένα από τα Στρουμφ ονομάζεται σύμφωνα με το πιο έντονο στοιχείο του χαρακτήρα του (Γκρινάρης, Σκουντούφλης, Μελένιος, Χουζούρης κ.ο.κ.), ενώ το αρχέτυπο στρουμφοθηλυκό, η Στρουμφίτα, είναι αρχικά σατανικό και πανάσχημο δημιούργημα του Δρακουμέλ, προτού ο Μπαμπαστρούμφ (με… στρουμφοπλαστική!) την κάνει αξιαγάπητο, πραγματικό Στρουμφ.

Αυτή, η δεύτερη ταινία της καινούργιας στρουμφο-τριλογίας, που ξεκίνησε με «Τα Στρουμφάκια» το 2011, θέλοντας να εκμοντερνίσει την μπλε δημιουργία του Πεγιό και να αναγεννήσει τη μανία για αυτή, συνδυάζοντας live action με ψηφιακό animation, μηδαμινά πρωτοτυπεί και τίποτα καινούργιο δεν έχει να προσφέρει. Όπως και η προκάτοχός της, πλην της high-tech, κατά το ήμισυ CGI εμφάνισής της, η μόνη αξιόλογη καινοτομία με την οποία τολμά να μπολιάσει το στρουμφο-μύθο είναι η εισβολή των Στρουμφ στην ανθρώπινη πραγματικότητα. Τη πρώτη φορά, τα λιλιπούτεια μπλε πλασματάκια προσγειώθηκαν σωρηδόν στη Νέα Υόρκη, όταν τα εκτόπισε από το χωριό τους ο Δρακουμέλ. Τώρα, μόλις τέσσερα από αυτά, τηλεμεταφέρονται χάρη σε μαγικούς κρυστάλλους στη Νέα Υόρκη και από εκεί μαζί με τους… ανθρώπους τους (τον Πάτρικ, την Γκρέις και τον γιο τους Μπλε, με τους οποίους γνωρίστηκαν και έγιναν φίλοι καρδιακοί στο προηγούμενο φιλμ) ταξιδεύουν στο Παρίσι, όπου ο Δρακουμέλ κρατά αιχμάλωτη τη Στρουμφίτα. Η αλλαγή της μητρόπολης / σκηνικού, όμως, δε δικαιολογείται ουσιωδώς από το σενάριο και μοιάζει με χωρίς κόπο απόφαση για οπτικοακουστικό παιχνίδι με καινούργιες εξωτικές εικόνες και μια δύσκολη (και δη αστεία) στην προφορά της ξένη γλώσσα (που μπορεί, σου λέει, να εκληφθεί και ως inside joke, αφού τα γαλλικά είναι η γλώσσα του πρωτότυπου, βελγικού comic), σε εκτός συνόρων αξιοθέατα.

Ανάλογα επουσιώδεις είναι και οι παρεμβάσεις στην εξωφρενικά (χριστιανικά) συντηρητική και φαλλοκρατική ιστορία της Στρουμφίτας, στην οποία εστιάζει αυτό το sequel, επιχειρώντας να την κάνει πιο προσιτή στο σύγχρονο κοινό. Ούτε, όμως, η επιλογή να απαλειφθεί ο όρος στρουμφο-πλαστική για τη μετουσίωσή της σε πραγματικό Στρουμφ από τον Μπαμπαστρούμφ (ο οποίος, εναλλακτικά, χρησιμοποιεί τα σοφά, μαγικά του φίλτρα), ούτε η προσθήκη της έξυπνης Βέξι και του χαζούλη Χάκους, των δύο επιπλέον, δια χειρός Δρακουμέλ, κάθε άλλο παρά σατανικών και πανάσχημων, απλά άσπρων και αποπροσανατολισμένων, ψευτο-στρουμφ / αδελφών της Στρουμφίτας (που, ευτυχώς, γίνονται αποδεκτοί στο στρουμφοχωριό χωρίς παρεμβάσεις από τον Μπαμπαστρούμφ στην εμφάνιση ή στο χαρακτήρα τους), είναι αρκετές για να διορθώσουν την κατάσταση. Γιατί μπορεί να παλαντζάρουν τις ανισορροπίες που μαστίζουν το πρωτόλειο, αλλά δεν τις ανατρέπουν και κατά συνέπεια ελάχιστα αποσπούν την προσοχή από το γεγονός πως το πρώτο (και για μεγάλο διάστημα μοναδικό) θηλυκό Στρουμφ είναι δημιούργημα δύο πανίσχυρων ανδρών, που γεννιέται από τον αμαρτωλό αρσενικό και προκαλεί αποστροφή ως «αφύσικο», προτού γίνει «κανονικό», «πραγματικό» και συμπαθέστατο από τον ενάρετο αρσενικό.

Σοβάρεψε, όμως, το κείμενο και δεν υπάρχει λόγος. Τα πιτσιρίκια (όπως εγώ και εσύ, στην ηλικία τους) ελάχιστα θα καταλάβουν από την παραπάνω γκρίνια, και καθόλου δε θα κλωτσήσουν. Κάθε άλλο, μια χαρά θα περάσουν, αν και πλην του (αλλού, πολύ καλύτερα) χιλιοειπωμένου, «την πραγματική σου οικογένεια τη διαλέγεις, δε γεννιέσαι μέσα σε αυτή», ουσιαστικά μαθήματα ζωής δε θα κερδίσουν. Και εσύ, που πρέπει να τα συνοδέψεις, ίσως διασκεδάσεις με την περιστασιακά θεαματικά εισβολή των Στρουμφ στην ανθρώπινη πραγματικότητα – ειδικά στις σκηνές του… λαμπόγυαλου στο ζαχαροπλαστείο και της αχαλίνωτα ξεχυμένης στους παρισινούς δρόμους τεράστιας ρόδας luna park, αν, βέβαια, δεν έχεις δει την ελαφρώς πιο εύστοχη, προ διετίας πρωτότυπη ταινία. Θα χαζέψεις λίγο Νιλ Πάτρικ Χάρις, αν είσαι fan της cult τηλεοπτικής επιτυχίας του, «How I Met your Mother», της οποίας ο τελευταίος κύκλος αρχίζει οσονούπω. Θα… πιάσεις το σατιρικό υπονοούμενο για τη σαρωτική κουλτούρα των social media (όπου ο καθένας μπορεί ανεξέλεγκτα να ποστάρει το μακρύ του και το κοντό του και να γίνει ακόμα και super star, όπως κάτι ανεκδιήγητα τυπάκια σαν τον Τζάστιν Μπίμπερ) στην ανάδειξη του Δρακουμέλ σε celebrity μάγο, παρά την καταφανή καφρίλα με την οποία αντιμετωπίζει το κοινό του, χάρη στα – καταγραμμένα σε περιζήτητο στο YouTube, ερασιτεχνικό video – απίθανα κουλά και ξεκαρδιστικά κατορθώματά του. Και πιθανώς να αναρωτηθείς γιατί το Χόλιγουντ είναι τόσο ανίκανο να εκμεταλλευτεί το κωμικό δαιμόνιο του Χανκ Αζάρια (που, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, κλέβει και εδώ την παράσταση ως Δρακουμέλ), πέρα από την τυποποίησή του ως αιώνιου (ενίοτε παραγνωρισμένα εμβληματικού – βλέπε «Φτερά και Πούπουλα») comic relief. Στην καλύτερη περίπτωση. Στη χειρότερη, θα αφήσεις τα μούλικα να αλωνίζουν στην αίθουσα και θα τρέξεις στο bar, ψάχνοντας απελπισμένα… έστω μια μπύρα!

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Είσαι άνω των 8, άντε 10 ετών; Όχι, όχι και πάλι όχι. Μόνο ως ενήλικος συνοδός έχεις δουλειά εδώ, γαντζωμένος στην ελπίδα πως τουλάχιστον θα λύσεις το πρόβλημα του τι τσάντα και τετράδια να πάρεις στο βλαστάρι σου, τώρα που αρχίζει η σχολική σεζόν…


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.