ΣΟΥΠΕΡ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (2011)
- ΕΙΔΟΣ: Κωμωδία Επιστημονικής Φαντασίας
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γιώργος Παπαϊωάννου
- ΚΑΣΤ: Δημήτρης Βαϊνάς, Πάρης Παπαδόπουλος, Όλγα Σφέτσα, Τάσος Μασιάς, Σπύρος Παπανούμ
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 109’
- ΔΙΑΝΟΜΗ: ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ
Ο Κάπτεν Φ.ΡΟΜ έχει κάνει το Λευκό Πύργο… φραπεδιά, ενώ μαζικές παραγγελίες για πιτόγυρα σπάνε τα τηλέφωνα των σουβλατζίδικων της συμπρωτεύουσας. Μόνη ελπίδα το αφύσικα πανίσχυρο, κρυφό alter ego ενός δημοσιογράφου χριστιανικού περιοδικού. Ο Σούπερ Δημήτριος!
Είναι πουλί; Είναι αεροπλάνο; Όχι, είναι η πιο αστεία φαντασμαγορική μηδαμινού προϋπολογισμού εγχώρια παραγωγή που είδαμε ποτέ. Και όχι μόνο αυτό, είναι sci-fi παρωδία! Με 2.000 ευρώ, ένα camcorder, την αφιλοκερδή συνδρομή δεκάδων πολιτών και τις ultra δυνάμεις του ταλέντου της, η κολεκτίβα OTiNaNAi εκτοξεύει απ’ την Ξεσαλλονίκη ένα μικρό Marvel, που πατάει (πάνω σ)το «Superman» για να διακωμωδήσει τοπική αυτοδιοίκηση, θρησκεία, αστυνομία, Τέταρτη Εξουσία και μαύρη εργασία.
«Κάψε το Σενάριο» (είναι από ατσάλι, δεν έχει ανάγκη) και «λιώσε» (σ)τις green screen πατέντες του «District 9», το εντελές arte povera φινίρισμα του «Orgasmo», τις γωνίες λήψεις του «Sabotage» των Beastie Boys από το Σπάικ Τζονζ, την προσοχή στη λεπτομέρεια του «Austin Powers», ακόμα και το «Jesus Christ Vampire Hunter» (το… θεϊκό σουρπρίζ στην κορύφωση). Όλα μαζί την πέφτουν, όχι στο δάσος του Σέιχ Σου, στον ανηλεή Βόρειο κόντρα σωβινισμό των «Ράδιο Αρβύλα», για μία περιπετειώδη φάρσα υπερηρώων, όπου ο Βαρδάρης κατεβάζει επίσης: τροπές μελό υιοθεσίας, στιγμές σπαγγέτι γουέστερν, νύξεις φουστανέλας, ένα cartoon και μία διακοπή για 3 άπαιχτες διαφημίσεις. Άσκηση ύφους με τα όλα της όπου θριαμβεύει το – πολύ – καλό του 2D/3D animation, modelling και compositing, της ανεύρεσης και χρήσης χώρων στη Νύμφη του Θερμαϊκού, και του πρωτότυπου soundtrack (που βαράει από μπουζούκι μέχρι μέταλλο).
Εξυπακούεται ότι υπάρχει κρυπτωνίτης. Είναι η καφενειακή λεωφόρος – μη – Νίκης του ρομάντζου και αρκετών γκαγκ, το τράβηγμα όχι του παχέος «λ» αλλά του ρυθμού κάποιων σκηνών και η μπέρτα υποκριτικής που… σκίζεται στα πιο αδύναμα «Σκερτσάκια». Το ότι οι εν λόγω «Απίθανοι» το γνωρίζουν και αυτοσαρκάζονται (προσέξτε τη θεωρητική φύση του debate στο «ταινίας μέσα σε ταινίας» σπάσιμο του τέταρτου τοίχου στην κατακλείδα), αποδεικνύει όχι μόνο το υπόβαθρο δεξιοτήτων κι έμπνευσης αλλά και την έγνοιά τους να το… σώσουν – και ως προϊόν. Το ότι αφενός ουδεμία εταιρεία διανομής διείδε (με τι ακτίνες, γάμα;) τις εμπορικές προδιαγραφές και δυνατότητές του και αφετέρου απουσιάζει (with a bang) απ’ τις υποψηφιότητες της Ακαδημίας για τα καλύτερα οπτικά εφέ, ξεμπροστιάζει τους εδώ κακούς, δώθεν κακείθεν, της… ιθαγενούς Έβδομης Τέχνης. Στην τελική, ο «Σούπερ Δημήτριος» θα νικήσει. ΑΥΤΗ η Μακεδονία είναι – και είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό – ελληνική…