FreeCinema

Follow us

SHAME (2011)

  • ΕΙΔΟΣ: Δράμα
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Στιβ ΜακΚουίν
  • ΚΑΣΤ: Μάικλ Φασμπέντερ, Κάρεϊ Μάλιγκαν, Τζέιμς Μπατζ Ντέιλ, Νικόλ Μπεχάρι
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 101’
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ODEON

Η, πνιγμένη στα (σε κάθε έκφανσή τους) πορνό και το επί πληρωμής σεξ, καθημερινή ρουτίνα ενός 30άρη νεοϋορκέζου γιάπη τινάζεται στον αέρα. Αιτία, η άφιξη της ιδιότροπης, κι εξίσου δυσλειτουργικής στις σχέσεις της, αδελφής του.

Ο ΜακΚουίν επιβεβαιώνει τη φήμη του άριστου πλανοθέτη, διευθυντή ηθοποιών και προβοκάτορα, που απέκτησε χάρη στο πολυσυζητημένο και πολυβραβευμένο ντεμπούτο του, «Hunger». Ταυτόχρονα, όμως, εκδηλώνει για μια ακόμη φορά την αδυναμία του να θέσει το – ομολογουμένως επιβλητικά απέριττο – κινηματογραφικό του στιλ στην υπηρεσία της ιστορίας που αφηγείται. Το πρόβλημα με το «Hunger» ήταν μόνο ιδεολογικό: η επιλογή να στηριχθεί σε μια μαύρη σελίδα της βρετανικής, πολιτικής Ιστορίας για να φτιάξει μια λυρική και εσωστρεφή προσωπογραφία ενός κατ’ επιλογήν ετοιμοθάνατου, ήταν επικίνδυνη και ηθικά αμφισβητήσιμη. Το πρόβλημα με το «Shame», όμως, προκύπτει πολύ πιο ουσιαστικό.

Με το διφορούμενο τίτλο (που μπορεί να σημαίνει «ντροπή» ή και «κρίμα»), το καινούργιο φιλμικό πλάσμα του επιχειρεί να ακτινογραφήσει την αγωνιώδη ανάγκη μας για ανθρώπινη επαφή, η οποία μοιάζει σχεδόν αδύνατη στις σύγχρονες, αλλοτριωμένες, αν και πολυ-πολιτισμικές μητροπόλεις. Η άρνησή του, όμως, να ρίξει ικανοποιητικό φως στο παρελθόν του πρωταγωνιστικού διδύμου του, αφήνει την ακραία συμπεριφορά του Μπράντον και της Σίσι Σάλιβαν να στέκει αδικαιολόγητη και εξωφρενική. Τι κάνει αυτά τα δύο αδέλφια ανίκανα να χτίσουν και να λειτουργήσουν σε μια ουσιώδη, ερωτική σχέση διαρκείας; Είναι η μεταξύ τους υπονοούμενη, απαγορευμένη έλξη, που τα κάνει να δραπετεύουν στο περιστασιακό, καταχρηστικό σεξ; Επαρκείς απαντήσεις δεν υπάρχουν. Ούτε μπορούν να εκμαιευτούν από την αόριστη δήλωση της Σίσι, λίγο πριν το τέλος: «Δεν είμαστε κακοί άνθρωποι, απλά, ερχόμαστε από κακό μέρος…».

Στην περίπτωση του «Shame», η σιωπή δεν είναι χρυσός. Χωρίς να γνωρίζουμε τις εμπειρίες και, δη, τα κίνητρα συμπεριφοράς, είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμπάσχουμε ή να ταυτιστούμε έστω και στο ελάχιστο με τον Μπράντον και τη Σίσι. Είναι… κρίμα, αλλά τελικά φαντάζουν ως δύο ψυχικά άρρωστοι άνθρωποι, το ανεξήγητο δράμα των οποίων όχι μόνο τους κάνει αντιπαθείς, αλλά και δε μας αφορά. Και είναι… ντροπή που ο ΜακΚουίν τους τοποθετεί στη σημερινή Νέα Υόρκη (και όχι στο Λονδίνο της πατρίδας του), που, επίσης αδικαιολόγητα, θυμίζει έντονα 80’s (της χρηματιστηριακής ανάπτυξης – και παρακμής…). Γεγονός που κάνει την ταινία του όχι διαχρονική, αλλά άτοπη.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Αν είσαι πωρωμένος/η με τα ερμηνευτικά (και όχι μόνο…) προσόντα του Φασμπέντερ ή είσαι περίεργος/η να δεις τη Μάλιγκαν («Μια Κάποια Εκπαίδευση») σε έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο, ίσως βρεις κάποιο λόγο ύπαρξης αυτού του μη σοκαριστικού, μη τολμηρού μαρτυρίου.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.

MR KLEIN

MR KLEIN

Είναι ένας που πηδάει ό,τι κινείται, αλλά το υπαρξιακό του κενό δεν καταλαβαίνει Χριστό. Γουσταρίζεται και με την αδερφή του, αλλά δεν κάνει. Και δώστου υπαρξιακό. Ήθελε λίγο σεξ ακόμη. Και καθόλου υπαρξιακό.