του Ηλία Φραγκούλη

Η πιο διάσημη ταινία του Παμπστ οφείλει το cult status της στην πρωταγωνίστρια Λουίζ Μπρουκς, τη νεαρή ηθοποιό από το Κάνσας, η οποία στιγμάτισε το σινεμά ως Λούλου, για να παραμείνει ένα παντοτινό fashion icon. Βασισμένο σε δύο θεατρικά έργα του Φρανκ Βέντεκιντ, το φιλμ άσκησε κριτική σε σκανδαλώδη για την εποχή κρούσματα μεγαλοαστικής παρακμής, συστήνοντας έναν πανσεξουαλικό και ολοκληρωτικά αμοραλιστικό χαρακτήρα, που δεν εκφράζει την ελευθεριότητα ως προς τα δικαιώματα των γυναικών, αλλά αποτελεί ένα πρωτόγνωρο δείγμα femme fatale με την πιο ζωώδη λίμπιντο που κατέγραψε ο φακός στην περίοδο του βωβού κινηματογράφου!

Bauhaus chic περιβάλλοντες χώροι και σκηνικά, σαγηνευτικό κιαροσκούρο στην ατμόσφαιρα, εξπρεσιονιστικά στοιχεία και παιχνίδια σιλουετών, προκλητικός ερωτισμός και το βλέμμα της Μπρουκς να καρφώνει εκείνο του θεατή, πότε σα μαγνήτης που έλκει τις δυνάμεις του κακού, πότε σα μια vamp «αφελούς» αθωότητας, που η τροπή των γεγονότων ξεπερνά το όποιο ταλέντο της στη μηχανορραφία. Πέρα από την εκπληκτική ερμηνεία της Μπρουκς, το «Κουτί της Πανδώρας» διατηρεί στο ακέραιο την τόλμη και το μοντερνισμό στο περιεχόμενό του, παρουσιάζοντας ένα πρότυπο γυναίκας παραδομένης στο ορμέμφυτο του πάθους της, πέρα από κοινωνικούς ρόλους και ουσιαστικά κίνητρα. Η Λούλου ήταν το θηλυκό που ήθελε, ζητούσε και έπαιρνε. Έτσι. Απλά.