FreeCinema

Follow us

ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΚΟ (2017)

(ÔTEZ-MOI D'UN DOUTE)

  • ΕΙΔΟΣ: Δραματική Κομεντί
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Καρίν Ταρντιέ
  • ΚΑΣΤ: Φρανσουά Νταμιέν, Σεσίλ ντε Φρανς, Γκι Μαρσάν, Αντρέ Βιλμς, Αλίς ντε Λενκεσέν, Εστέμπαν
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 100'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: WEIRD WAVE

Σαρανταπεντάχρονος άνδρας ανακαλύπτει πως ο άνθρωπος που τον μεγάλωσε δεν είναι ο βιολογικός του πατέρας. Εντοπίζει τον αληθινό, συνάπτει σχέσεις μαζί του, η γνωριμία του όμως με την κόρη τού νέου του μπαμπά θα περιπλέξει τα πράγματα.

Δεν έχουμε κάτι δογματικό εναντίον της σύγχρονης γαλλικής κομεντί, η οποία κατά κανόνα κατακλύζει τα σινεμά της χώρας την περίοδο του καλοκαιριού. Βλέπουμε την κάθε μία ταινία του είδους χωριστά και έτσι την κρίνουμε, ελπίζοντας πάντα σε κάτι καλό, που, φευ, σχεδόν ποτέ δεν έρχεται. Γιατί όσο και να θέλουμε ν’ αγιάσουμε, δε μας αφήνει ούτε η παρόμοια αισθητική τους (που την έχουμε φάει με το κουτάλι πια), ούτε κυρίως τα ρημάδια τα σενάρια, με τη συντριπτική πλειονότητα να μοιάζει με… σταυρό του μαρτυρίου γι’ αυτά τα έρμα τα φιλμ (πόσω μάλλον και τους θεατές τους).

Πάρτε για παράδειγμα τι συμβαίνει εδώ: σε μικρό χωριό της Βρετάνης, χήρος άνδρας που επαγγέλλεται πυροτεχνουργός με ειδικότητα τον εντοπισμό ξεχασμένων βομβών από την εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, μετά από εξετάσεις στις οποίες υποβάλλεται για τη λήψη του ιατρικού του ιστορικού λόγω της εγκυμοσύνης της κόρης του, πληροφορείται πως με τον άνθρωπο που τον ανέθρεψε και αποκαλεί πατέρα… δεν έχει κανένα κοινό γονίδιο! Αμφιταλαντεύεται για το τι πρέπει να κάνει, μετά όμως από σκέψη και προτροπή της θυγατέρας του, η οποία κατά τραγική ειρωνεία βρίσκεται σε ενδιαφέρουσα από αγνώστου ταυτότητος άνδρα, αναθέτει σε ιδιωτική ντετέκτιβ την εξεύρεση του βιολογικού του πατέρα. Εκείνη φέρει την υπόθεση σε πέρας, ο πυροτεχνουργός συναντά τον αληθινό του μπαμπά, ταυτόχρονα όμως, εξαιτίας ασήμαντου τροχαίου ατυχήματος, γνωρίζεται με δυναμική γυναίκα, την οποία μάλλον ερωτεύεται. Γρήγορα, όμως, συνειδητοποιεί πως αυτή είναι η κόρη τού πατέρα του (αυτού που μόλις βρήκε, όχι του άλλου που τον μεγάλωσε), δηλαδή… αδελφή του!

Όλα αυτά τα… κάπως τραβηγμένα δεν αποτελούν μέρος κάποιας φαρσοκωμωδίας, όπου η υπερβολή και η σύμπτωση καμία φορά συγχωρείται, είδος στο οποίο παρεμπιπτόντως παραπέμπει η φιγούρα της ιδιωτικής ντετέκτιβ (και μόνον εκείνης, ως χαρακτήρα που μοιάζει να παίζει σε μια διαφορετική ταινία από τους υπόλοιπους…). Πρόκειται (υποτίθεται) περί σοβαρών προθέσεων δραματουργίας, η οποία από ένα σημείο και μετά αρχίζει να θυμίζει επικίνδυνα το… «Αδελφή Μου, Αγάπη Μου» (1987) του Γιάννη Χαρτοματζίδη, όπου ο Πάνος Μιχαλόπουλος βίωνε στην ελληνική επαρχία μια σχεδόν παρόμοια εμπειρία, όπως μαρτυρά και ο εύγλωττος τίτλος της ταινίας. Στη γαλλική επαρχία και δη σε γραφικό ψαροχώρι λαμβάνουν χώρα όλα όσα προαναφέραμε, γεγονός που σχεδόν ακυρώνει τα πάντα, αφού είναι μάλλον αδύνατον σε ένα τόσο μικρό μέρος τόσα μυστικά να μένουν για καιρό κρυμμένα.

Για να είμαστε κάπως δίκαιοι με την Καρίν Ταρντιέ, καταφέρνει να πάρει ανεκτές ερμηνείες από (κάποιους από) τους πρωταγωνιστές της, ενώ διανθίζει το σενάριό της με μερικές έξυπνες ατάκες, προερχόμενες αποκλειστικά από το στόμα του κάποτε επαναστατημένου νέου, τώρα όμως μοναχικού ηλικιωμένου πατέρα, ο οποίος βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να πληροφορείται πως εκτός μιας κόρης, τυγχάνει μπαμπάς κι ενός γιου. Ντύνει με μια κάποια ζεστασιά η Ταρντιέ τις σχέσεις του ξαφνικά ευρισκόμενου με δύο πατεράδες βασικού της ήρωα, τόσο αυτές που έχουν να κάνουν με τον παλιό, όσο και με τον… καινούργιο, αφήνοντας μια υποψία πως τα πράγματα θα ήταν απείρως καλύτερα εάν άφηνε στην άκρη τους αδελφικούς έρωτες. Το αυτό ισχύει και για τη βασική υποπλοκή με τον – όχι ακριβώς υπόδειγμα ευστροφίας – νεαρό που στέλνει η εγκυμονούσα πιτσιρίκα συστημένο στη δουλειά του πατέρα της, μήπως και βγάλει κάποιο μεροκάματο, με τους σκοπούς της επιμονής της ως προς την αποκατάστασή του να μένουν ακατανόητοι για τον μπαμπά της. Εάν, βέβαια, δεν σαλιάρζε με… την αδελφή του και καθόταν λίγο να σκεφτεί ποιος είναι ο λόγος που η κόρη του αποφεύγει να κατονομάσει τον άνδρα που την άφησε έγκυο, τότε θα καταλάβαινε εύκολα τι ρόλο βαράει ο νέος του υπάλληλος. Νιάου-νιάου στα κεραμίδια κάνει, δεν είναι και πυρηνική φυσική.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Μερικοί συμπαθείς ηθοποιοί κάνουν ό,τι μπορούν για να σώσουν μια απαράδεκτη ιστορία, που βρίθει συμπτωματικών… συμπτώσεων. Απαλλάξτε με από την αμφιβολία, είναι η ακριβής μετάφραση του original τίτλου. Απαλλάξτε μας από τέτοιες γαλλικουργιές, θα συμπληρώσουμε εμείς, καταλήγοντας πως «Για Καλό και για Κακό», όσο κι αν αγαπάτε το δύσμοιρο γαλλικό σινεμά, αποφύγετε αυτό το rendez-vous μαζί του.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.