NIAGARA (1953)
- ΕΙΔΟΣ: Θρίλερ
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Χένρι Χάθαγουεϊ
- ΚΑΣΤ: Μέριλιν Μονρόου, Τζόζεφ Κότεν, Τζιν Πίτερς, Μαξ Σοουγουόλτερ
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 92’
- ΔΙΑΝΟΜΗ: NEW STAR
Ζηλόφθονα συζύγου επιβεβαιώνονται οι υποψίες όταν ξεσκεπάζει σχέδιο δολοφονικό εναντίον του, με τελικό θύμα… τον εραστή! Τώρα εκείνη δεν ξέρει από πού θα της έρθει και η μάρτυρας όλου του καταστασιακού, από γειτονικό ενοικιαζόμενο δίπλα στο Νιαγάρα, προσπαθεί να επιλέξει μέτωπο.
Η ταινία που «επέβαλε» τη Μέριλιν Μονρόου σαν πρωταγωνίστρια, δεν αποκαλύπτει τα υποκριτικά της χαρίσματα (το εύθραυστο του χαρακτήρα και οι ανασφάλειες «φωνάζουν» από χιλιόμετρα μακριά…), αλλά είναι προφανές πως ο Χένρι Χάθαγουεϊ δεν είχε το παραμικρό κόμπλεξ να κινηματογραφήσει τις θεϊκές καμπύλες της star, δίπλα σε ένα από τα μεγαλύτερα αξιοθέατα της Αμερικής και, μαζί, ένα θαύμα της Φύσης (όπως και εκείνη, άλλωστε).
Η Μονρόου δεν ξέρει πώς να παίξει τη μοιραία γυναίκα που δολοπλοκεί με τον εραστή της για να βγάλουν από την άκρη τον στα όρια της τρέλας (είτε από τη ζήλια του είτε από τραύματα που του άφησε ο πόλεμος) σύζυγο, όμως, οι ύπουλοι ενδυματολόγοι και ο τρόπος που περπατά (και μόνο!) ακόμη, αναλαμβάνουν να τη βγάλουν από τη δύσκολη θέση, ενώ η πλοκή εξελίσσεται σε σχεδόν χιτσκοκικό στιλ ανατροπών, μέσα από στυλιζέ γωνίες λήψης, όπως εκείνη η κλασική σεκάνς του φόνου στο καμπαναριό.
Το Technicolor και η αγριότητα του φυσικού τοπίου θα έκαναν το φιλμ να μοιάζει με εντυπωσιακή ατραξιόν το ’53. Σήμερα, το ατίθασο και… πάντα στη θέση του κραγιόν της Μέριλιν, 24 ώρες το 24ωρο, μαζί με την αφόρητης σεξουαλικότητας και ερωτισμού… ολόσωμη παρουσία της, φορτίζουν τη φαντασία του θεατή, ο οποίος θα βρεθεί πολλές φορές στη θέση του ηδονοβλεψία που γδύνει με τα μάτια την πρωταγωνίστρια. Ειλικρινά, θα ήθελα πολύ να έβλεπα τα υπαινικτικά… υγρά παιχνίδια που θα έστηνε ένας Χίτσκοκ με τον καταρράκτη και τη Μονρόου! Χωρίς να υποτιμώ την αρτιότητα της δουλειάς του Χάθαγουεϊ, ο οποίος κρατά πάντα σε σωστά επίπεδα το σασπένς της ταινίας.