FreeCinema

Follow us

LIFE (2015)

  • ΕΙΔΟΣ: Βιογραφικό Δράμα
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Άντον Κορμπέιν
  • ΚΑΣΤ: Ντέιν ΝτεΧάαν, Ρόμπερτ Πάτινσον, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Τζόελ Έτζερτον, Αλεσάντρα Μαστρονάρντι
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 111'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: SEVEN FILMS / ΣΠΕΝΤΖΟΣ

Ένας φωτογράφος που πασχίζει να ισορροπήσει ανάμεσα στις αρχές του και το «μεγάλο» θέμα που θα τον αναδείξει. Ένας ατίθασος ηθοποιός ονόματι… Τζέιμς Ντιν, ο οποίος βρίσκεται λίγο πριν τη μεγάλη πρεμιέρα που θα καθιερώσει την καριέρα του. Μία συνέντευξη που θα καταλήξει σε μία ιδιαίτερη, εκρηκτική φιλία. Και μερικές ασπρόμαυρες λήψεις που είναι προορισμένες να μείνουν χαραγμένες στην Ιστορία.

Το σινεμά τού Άντον Κορμπέιν, στιλιστικά και αφηγηματικά, αποπνέει έναν αέρα «κλασικού» Χόλιγουντ. Οι ταινίες του είναι ανθρωποκεντρικές, απόλυτα καθοδηγούμενες από την ανθρώπινη ψυχολογία και εξαρχής ταγμένες να αποκωδικοποιήσουν προσωπικότητες που εκ πρώτης όψεως μοιάζουν περίπλοκες και σκοτεινές. Αποδεδειγμένα, ο σκηνοθέτης των «Control», «Ο Αμερικάνος» και του πιο πρόσφατου «Ο Νο 1 Καταζητούμενος» γνωρίζει πολύ καλά πώς μπορεί κανείς να εκμεταλλευτεί τις φαινομενικά ήρεμες στιγμές για να αφηγηθεί κάτι δραματουργικά ισχυρό. Παρουσιάζοντας, λοιπόν, μια σαφή προτίμηση για το υπόγειο και το αδιόρατο (αλλά ουσιώδες) περιεχόμενο παρά για τη δράση και τις εκρήξεις δραματικών εντάσεων, το «Life» μοιάζει να επιβεβαιώνει ακριβώς αυτόν τον κανόνα.

Επιπλέον, για έναν σκηνοθέτη του οποίου η δουλειά εκπέμπει τόσο πολύ «παλιό Χόλιγουντ», η μεταφορά και θεματικά σε εκείνη τη χρονική περίοδο αποτελεί την αναμενόμενη, λογική συνέχεια. Το φιλμ αφηγείται τη φιλία μεταξύ του φωτογράφου του περιοδικού LIFE Ντένις Στοκ και κάποιου ανερχόμενου star του κινηματογράφου με το ταπεινό όνομα… Τζέιμς Ντιν, όσο οι δυο τους ταξιδεύουν από το Λος Άντζελες στην Ιντιάνα, λίγο πριν απ’ τη μεγάλη πρεμιέρα του «Ανατολικά της Εδέμ» του Ελία Καζάν. Αυτό το ταξίδι είναι που ουσιαστικά γέννησε και όλες τις εμβληματικές φωτογραφίες του Ντιν που έμειναν στην Ιστορία, από τις candid απεικονίσεις της σχέσης του με την οικογένειά του μέχρι την αποτύπωση της στιγμής που η χαρακτηριστική του φιγούρα περπατάει μέσα στη βροχή.

Ήδη από την επιλογή των Ρόμπερτ Πάτινσον και Ντέιν ΝτεΧάαν για τους ρόλους των Στοκ και Ντιν αντίστοιχα, το star power έχει εξασφαλιστεί. Το ευτυχές, όμως, είναι ότι οι δυο τους δεν παραμένουν μόνο στη λαμπερή τους εικόνα παρά φαίνεται να επενδύουν ειλικρινά στους χαρακτήρες τους. Ο Ντιν τού ΝτεΧάαν είναι αλαζονικός, αυθόρμητος, ατίθασος. Ο Στοκ τού Πάτινσον είναι περισσότερο προσγειωμένος, επίμονος, ανασφαλής. Μαζί, οι δυο τους δημιουργούν ένα αντιφατικό αλλά σαφώς συμπληρωματικό ντουέτο που λειτουργεί εξαιρετικά αποτελεσματικά. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο δε είναι ότι, ενώ εκείνος που τραβάει αρχικά την προσοχή είναι ο Ντιν του ΝτεΧάαν, με μια ερμηνεία περισσότερο προφανή (ενσωματώνοντας όλα τα γνώριμα εκφραστικά τικ τού εμβληματικού ηθοποιού), γεμάτη δολώματα για βραβεύσεις και εύκολους εντυπωσιασμούς, τελικά τον πιο ουσιαστικό και περίπλοκο ρόλο τον αποτυπώνει ο Πάτινσον, επιβεβαιώνοντας την ικανότητα του ηθοποιού να μεταλλάσσεται και να απομακρύνεται συνεχώς από την εικόνα του φαινομένου τού «Twilight» που τον καθιέρωσε, πρόθυμος να δοκιμαστεί (τις περισσότερες φορές με επιτυχία) σε σαφώς πιο απαιτητικά ερμηνευτικά μονοπάτια.

Αυτή η χημεία μεταξύ των δυο τους είναι και η κινητήριος δύναμη της ταινίας. O Κορμπέιν, εξάλλου, αναμενόμενα (βάσει της πορείας του), δεν επιθυμεί να ακολουθήσει τους κανόνες μιας παραδοσιακής, ανεκδοτολογικής βιογραφίας, παρά να επικεντρωθεί στην αλληλεπίδραση της κάθε στιγμής, δημιουργώντας τον μύθο από την αρχή, μακριά από στερεότυπα και συναισθηματικά άκρα. Αυτό δίνει αναγκαστικά ένα χαμηλότονο ύφος στην ταινία, όμως δένει απόλυτα με τη vintage αισθητική μιας άλλης εποχής και τη γενικότερη προσέγγιση απαξίωσης της ψεύτικης λάμψης, όπως ενδεχομένως θα επιθυμούσε και ο ίδιος ο Τζέιμς Ντιν. Το «Life» επιτρέπει σε όλη την ένταση να χτιστεί από το μηδέν, χωρίς περιττές εξάρσεις και σχηματικούς χαρακτηρισμούς, με την jazz μουσική υπόκρουση να συνηγορεί απόλυτα σε όλη αυτή την προσέγγιση, όσο κι αν ο Τζακ Γουόρνερ τού – μάλλον θορυβώδους – Μπεν Κίνγκσλεϊ προσπαθεί να βάλει τους ήρωές του στα καλούπια της ματαιοδοξίας.

Λόγω αυτών των επιλογών, όμως, στο τέλος παραμένει η αίσθηση ότι ίσως κάτι δεν ειπώθηκε ποτέ μέσα από την αφήγηση του φιλμ και μερικές ενδεχομένως ιστορικές κινηματογραφικές στιγμές δεν έχουν την ισχύ που θα περίμενε κανείς. Ωστόσο, ο Κορμπέιν αφήνει αυτή την εντύπωση να πλανιέται ως η λογική συνέπεια μιας ιστορίας, η οποία έτσι κι αλλιώς δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Οι ενημερωτικές κάρτες στο τέλος που πληροφορούν για την εξέλιξη της ιστορίας χτυπούν ως περισσότερο «ακαδημαϊκές» από όσο θέλει να παρουσιάζεται η υπόλοιπη αφήγηση, όμως οι πραγματικές φωτογραφίες αυτής της συνάντησης (οι οποίες παρουσιάζονται ταυτόχρονα στη μεγάλη οθόνη) έχουν τη δύναμη να αμβλύνουν τα όποια αφηγηματικά παραστρατήματα.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Το «Life» είναι μια στιγμή από την ίδια την ιστορία του Χόλιγουντ και ο Κορμπέιν τη μεταφέρει με τη διακριτικότητα και την προσοχή που θα όφειλε. Αυτό κάνει την ταινία απόλυτα αληθινή, ακόμα κι αν στο τέλος μένει η αίσθηση ότι κάπου μέσα στην αφήγηση είναι κρυμμένη μια ακόμα πιο συνταρακτική ιστορία. Ωστόσο, η γενικότερη καλαισθησία, η φροντίδα και η συνειδητοποιημένη ματιά χαρακτηρίζουν ένα φιλμ, που είναι περισσότερο χαμηλότονο από όσο θα περίμενε κανείς αλλά και πιο αντισυμβατικό σε σχέση με τη σύγχρονη κινηματογραφική γλώσσα. Η χημεία μεταξύ των Πάτινσον και ΝτεΧάαν είναι ικανή να φέρει τον κόσμο στο σινεμά, όμως περισσότερο θα μείνουν ικανοποιημένοι οι θεατές ενός πιο ώριμου, ίσως και παλαιομοδίτικου σινεμά, παρά οι παραδοσιακοί θεατές των περισσότερων ταινιών των εν λόγω ηθοποιών.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.