FreeCinema

Follow us

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ (2012)

  • ΕΙΔΟΣ: Ντοκιμαντέρ
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αντώνης Μποσκοΐτης
  • ΚΑΣΤ: Λουκία Μιχαλοπούλου
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 67’
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ

Κατερίνα Γώγου. «Κομπαρσιλίκι» του παλιού ελληνικού κινηματογράφου; Κατά λάθος πρότυπο της ελληνικής beat generation; Σύμβολο της κουλτούρας των Εξαρχείων; Ποιήτρια; Φίλη; Σύντροφος; Μάνα; Μπορεί ένα ντοκιμαντέρ να βρει τις απαντήσεις σε τόσα ερωτήματα που η ίδια διέγραψε μόνη της το ’93;

Αισθάνθηκα μια κάποια αμηχανία παρακολουθώντας αυτό το ντοκιμαντέρ για την Κατερίνα Γώγου. Είχα βιώσει ξανά ένα παρόμοιο συναίσθημα κατά τη διάρκεια της προβολής ενός ντοκιμαντέρ για το Νίκο Νικολαΐδη, προ ολίγων ετών. Το αναφέρω επειδή και τα δύο έπασχαν από το ίδιο ακριβώς πρόβλημα: την εξιδανίκευση των cult ηρώων τους μέσα από ένα πλαίσιο περιθωριοποίησής τους, λες και μόνο εκεί έπρεπε να ανήκουν για να τιμηθούν δεόντως. Ενώ το πραγματικό ζητούμενο είναι να τους θυμόμαστε όλοι μας.

Εξαιρετική περίπτωση καλλιτέχνη, με σπάνια και ιδιότυπη παρουσία στο χώρο των γραμμάτων και των τεχνών, η Κατερίνα Γώγου διέγραψε δύο απόλυτα ξεχωριστές πορείες στην καριέρα της, δεν επέτρεψε σε καμία να συγκρουστεί με την άλλη, πολέμησε για χρόνια με τα δικά της θεριά εκ των έσω κι έχασε το νόημα αυτού που λέμε ζωή το 1993. Από εκεί και πέρα, και με αφορμή τον «rock’n’roll» θάνατό της ή τα βιβλία που έγραψε και άφησε πίσω της, μεταμορφώθηκε σε ένα ιδανικό στοιχειό για την κουλτούρα των Εξαρχείων – και κάπως έτσι προτιμά να την αντιμετωπίζει, μονοκόμματα, το ντοκιμαντέρ του Αντώνη Μποσκοΐτη, το οποίο αντιλαμβάνεται την πρώτη περίοδο της καριέρας της ως ηθοποιού σαν… υλικό αρχείου, σκηνές από παλιές ταινίες τόσο περαστικές όσο και οι εμφανίσεις της σε αυτές. Κι επειδή το κλίμα πρέπει να ταυτιστεί με μνημόσυνο ή εκείνη τη rock (και καλά) μαυρίλα που φοριέται καλύτερα με το underground (μην τα ξαναλέμε…), το φιλμ είναι και ασπρόμαυρο.

Διαφωνώ με την αλλοίωση των εικόνων μνήμης, ειδικά όταν αυτές προέρχονται από κινηματογραφικές ταινίες, για χάρη – και μόνο – αυτής της «μουντίλας» που πρέπει να εκφράζει το καταραμένο, το έξω από το στερεότυπο του κοινωνικού πλαισίου, το οποίο, ναι, εξέφρασε η Γώγου μέσα από τα γραπτά της, όμως, πρέπει να καταλαβαίνει και ένας δημιουργός πόσο αφελής καταντά όταν κι εκείνος παγιδεύεται μέσα από άλλου τύπου στερεότυπα. Το «μαύρο» δεν είναι ούτε ιδέα, ούτε μια σκέτη απόχρωση. Πρέπει να γνωρίζεις και από πού έρχεται και πού πατάει και τι κρύβει μέσα του.

Φυσικά, ο Μποσκοΐτης δεν επιχειρεί μια ψυχαναλυτική διερεύνηση στο χαρακτήρα – ή τον εκτροχιασμό της πορείας – της Γώγου, και ούτε έχει την πρόθεση να κρίνει τον άνθρωπο που μελετά. Η απόσταση, όμως, είναι ενοχλητικά προφανής, το ίδιο και η λατρεία προς την ποίησή της, η οποία ενίοτε φοράει το… φέσι του στόμφου της απαγγελίας του εκάστοτε guest – φίλου – συνεργάτη ή, ακόμη χειρότερα, αποκτά διαστάσεις δραματοποίησης με τη Λουκία Μιχαλοπούλου να υποδύεται τη… ζοχαδιασμένη με τους πάντες και τα πάντα Γώγου!

Το λιγότερο που έχεις να πεις είναι ότι πρόκειται περί χαμένης ευκαιρίας. Και, ειλικρινά, είναι άδικο για μια τόσο ιδιαίτερη φιγούρα που πέρασε από τη ζωή σα μια μυστηριώδης ύπαρξη αντίστασης. Σε τι, δεν καταλάβαμε ποτέ ακριβώς. Όχι ότι ελπίζαμε, κιόλας. Μερικά πράγματα στη ζωή – οφείλουν και – κρατάνε το μύθο τους καλύτερα έτσι…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Οι άνθρωποι που γνωρίζουν τη δουλειά της Γώγου, και από το σινεμά αλλά και από τα βιβλία της, θα δουν ένα ίσως περιττό «εις μνήμην». Εκείνοι που δε γνωρίζουν τους ομιλητές στο φιλμ (ουδείς σκέφτηκε να προσθέσει κάποια γραφικά με τα ονοματεπώνυμα, αν όχι και την ιδιότητα του καθενός;), θα φύγουν με την απορία. Τα Εξάρχεια θα γεμίσουν… ρεσό.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.

MR KLEIN

MR KLEIN

Ντοκιμαντέρ για εκείνο το τεντιμπόικο κορίτσι, που μετά το ‘ριξε στην ποίηση και τη ντρόγκα. Περίμενα πότε θα βγει κάνας χορηγός του «μετά», με το φέρετρο…