FreeCinema

Follow us

FANTASTIC FOUR (2015)

  • ΕΙΔΟΣ: Περιπέτεια Φαντασίας
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζος Τρανκ
  • ΚΑΣΤ: Μάιλς Τέλερ, Κέιτ Μάρα, Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, Τζέιμι Μπελ, Τόμπι Κέμπελ
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 106'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ODEON

Ομάδα ιδιοφυιών νεαρών επιστημόνων κατασκευάζει κάψουλα τηλεμεταφοράς με τερματικό σταθμό παράλληλο σύμπαν λίαν επικίνδυνο εξαιτίας άγνωστης ενέργειας στην οποία εκτίθενται και επιστρέφουν στη Γη ως… μεταλλαγμένοι υπερήρωες.

Ένα από τα λιγότερο λαμπερά ή επιτυχημένα franchises από τον κατάλογο των comics της Marvel, το «Fantastic Four», επιχειρεί ένα γενικότερο… «ρεκτιφιέ» και δέκα χρόνια μετά την original κινηματογραφική του μεταφορά, συστήνεται εκ νέου στο κοινό, με την ελπίδα για… ακόμη περισσότερα sequels. Το αποτέλεσμα ίσως υστερεί σε σχέση με το φιλμ του 2005, τουλάχιστον στον τομέα της δράσης, κι όμως… δεν είναι αυτό το βασικότερο πρόβλημα εδώ! Η ταινία του Τζος Τρανκ μοιάζει περισσότερο με τηλεοπτικό πιλότο παρά με προϊόν που προορίζεται για την κινηματογραφική φυγή στη μεγάλη οθόνη. Και το δεύτερο επεισόδιο (εεε… sequel ήθελα να πω) είναι προγραμματισμένο για το 2017. Σχεδόν αστείο, έτσι;

Τούτο το «Fantastic Four» αποφασίζει να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην ανθρώπινη, φυσιολογική υπόσταση των ηρώων του, ταυτόχρονα με τη διαδικασία κατασκευής αυτής της «μαύρης τρύπας» που σε ταξιδεύει στο σύμπαν, δίχως να κατανοεί τους απλούστερους κινηματογραφικούς κανόνες αφήγησης και «μοιράσματος» του φιλμικού χρόνου. Έτσι, λοιπόν, κυριολεκτικά μοιάζει με το πρώτο επεισόδιο μιας φιλόδοξης σειράς φαντασίας, η οποία δεν έχει να σου προσφέρει τίποτα περισσότερο από μια πρώτη γνωριμία – ανάλυση των χαρακτήρων και των μεταξύ τους σχέσεων, επιφυλάσσοντας για το φινάλε και μια – στερεοτυπική – σκηνή πάλης καλών εναντίον κακού, με κάποια επιπλέον ποσότητα οπτικών εφέ. Τώρα, επειδή όλο αυτό το κομμάτι της κλιμάκωσης, μαζί με την πρώτη επίσκεψη στον φανταστικό τόπο τής υπερ-δυνατής πράσινης, φωσφορούχας «γλίτσας», μου θύμισε κάτι από «Green Lantern» (2011), δεν το λες και θετικό…

Το κομμάτι μετά την έκρηξη, που προκαλεί και τη μετάλλαξη των φανταστικών μας ηρώων, φλερτάρει μάλλον ξεδιάντροπα με σεκάνς από την εκπαίδευση και τη μελέτη των «X-Men», δίχως να αλλάζει ποτέ τους τόνους ολόκληρου του φιλμ προς μια κατεύθυνση γοργότερης δράσης. Η σκηνοθεσία του Τρανκ («Το Χρονικό») είναι ξεκάθαρα διεκπεραιωτική, άτολμη και δηλώνεται ανεπίσημα ως εκτέλεση «παραγγελιάς». Δεν υπάρχει ούτε όραμα, ούτε και κάτι αξιομνημόνευτο στο αποτέλεσμα (το οποίο οι fans του comic έχουν προδικάσει εδώ και αρκετό καιρό για ποικίλους, μάλλον εξωκινηματογραφικούς λόγους, όπως η… μελαψή «μετάλλαξη» του Τζόνι Στορμ!).

Το «Fantastic Four» δεν είναι ακριβώς μια… β΄ κατηγορίας ταινία από το κομιξικό σύμπαν της Marvel. Απλά, μοιάζει με «πτωχό συγγενή» κυρίως ως προς τις διαστάσεις αυτού που σου προσφέρει. Κι όταν αυτές οι διαστάσεις φέρνουν περισσότερο σε τηλεοπτικές ίντσες, έστω και με καλύτερα εφέ, η απόφαση στο αν αξίζει να πληρώσεις για κάτι τέτοιο έχει σχεδόν παρθεί προτού κάνεις πως ακουμπάς το πορτοφόλι σου…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Πώς αλλιώς να το πούμε; Ακόμη και σε ένα επεισόδιο του «Heroes» (που λέει ο λόγος, διότι είναι αρκετά κοντινή αυτή η σειρά ως παράδειγμα), περισσότερα πράγματα συνέβαιναν ή απολάμβανες! Δεν μιλάμε ακριβώς για μια κακή ταινία, αλλά για κάτι σαν… πρόλογο ταινίας. Αυτή είναι η μεγαλύτερη προδοσία του νέου «Fantastic Four». Και σε σύγκριση με άλλες κορυφαίες παραγωγές της Marvel που είδαμε πρόσφατα στο σινεμά, αυτό γίνεται ακόμη πιο σοβαρό. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για «στεγνό», εφηβικό θέαμα.


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.