του Παναγιώτη Παναγόπουλου

Γαλλικές κωμωδίες. Αυτή η καλοκαιρινή συμφορά. Δεν ξέρω πόσες ακόμη τέτοιες δοκιμασίες μας επιφυλάσσει το φετινό καλοκαίρι και γιατί τα γραφεία διανομής θεωρούν ότι κάθε γαλλική μπαλαφάρα ταιριάζει στη γνωστή φράση «έλα μωρέ, για θερινό καλό είναι», αλλά με τούτα και μ’ εκείνα έχουμε καταντήσει τα θερινά σινεμά (μη σου πω και τα χειμερινά), να ψάχνουν τον θεατή με το τουφέκι. Αυτό εδώ το «αριστούργημα» ακολουθεί την τακτική άλλων παρόμοιων υποτιθέμενων κωμωδιών, όπως το «Ο Κύριος του Κυρίου» με τους Άνταμ Σάντλερ και Κέβιν Τζέιμς, αλλά και των ελληνικών «Straight Story» και «Ροζ Ολοταχώς», που ισχυρίζονται ότι διακωμωδούν και σατιρίζουν τις απαρχαιωμένες κοινωνικές αντιλήψεις περί ομοφυλοφιλίας, ενώ στην πραγματικότητα αναπαράγουν ένα μάτσο ομοφοβικά αντρουά αστεία.

Σε αυτή την περίπτωση, ο Ταρέκ Μπουνταλί, συν-σεναριογράφος, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής (μιλάμε περί πελώριου ταλέντου…), έχει κάνει έναν συνδυασμό σάτιρας της ομοφοβίας και της ξενοφοβίας, θεωρώντας ότι με τη μαροκινή καταγωγή του τη βγάζει καθαρή με τα υπόλοιπα. Μπα! Όχι, βέβαια, ότι ζούμε σε έναν κόσμο όπου ο ένας αποδέχεται απολύτως τον άλλο, αλλά Ταρέκ, κουκλίτσα μου, το να σατιρίζεις την ομοφοβία σε μια χώρα ευρωπαϊκή και υψηλής ανοχής όπως η Γαλλία, προβάλλοντας στερεοτυπικές συμπεριφορές «κουλής αδελφής», σημαίνει ότι όχι απλώς δεν έχεις ιδέα για το θέμα με το οποίο ασχολείσαι, αλλά ότι το research που και καλά έχει γίνει, δεν ξεφεύγει πέρα ίσως από τον κύκλο των χορευτών της Νταλιντά. Εκείνης της εποχής!

Για να πούμε και λίγα λόγια για το story, ο Γιασίν φεύγει από το Μαρόκο με τις ευλογίες της οικογένειάς του, αλλά τα κάνει μαντάρα στις σπουδές του και καταφέρνει να απογοητεύσει και την τσουπωτή (βλέπε κάκιστο μακιγιάζ και προσθετικά που φωνάζουν «Βαριά Ερωτευμένος») φίλη του. Λίγο αργότερα, αναγκάζεται να δουλεύει σε οικοδομές, μένοντας παράνομα στη χώρα. Όταν εμφανιστεί μια επαγγελματική ευκαιρία και η δυνατότητα να βρεθεί ξανά κοντά στην… αδυνατισμένη (οποία έκπληξη!) πλέον πρώην του, χρειάζεται απεγνωσμένα να νομιμοποιηθεί. Έτσι, απευθύνεται στον κολλητό του, ένα οικόσιτο ρεμάλι, που παίρνει πολύ ζεστά το project gay γάμος, εξωθώντας στα άκρα την αρραβωνιαστικιά του. Φυσικά, θα ακολουθήσουν διάφορες παρεξηγήσεις και μπερδέματα, τα οποία όμως μπορείς πανεύκολα να φανταστείς και… χωρίς να δεις την ταινία. Μπερδέματα με την οικογένεια που περιμένει νύφη, μπερδέματα σε τις σχέσεις όλων τους, το κυνηγητό από έναν αρρωστημένα νομοταγή επιθεωρητή που θέλει να τους ξεμπροστιάσει, αποκαλύψεις της σεξουαλικότητας ατόμων «που δεν το περιμένεις» και άλλα τέτοια κραυγαλέα. Πάντοτε με τους Γιασίν και Φρεντερίκ να παριστάνουν αυτό που θεωρούν «γκε» (gay στα γαλλικά), φορώντας hot pants και φουλάρια.