FreeCinema

Follow us

ΦΙΛΕΝΑΔΕΣ (2011)

(BRIDESMAIDS)

  • ΕΙΔΟΣ: Κωμωδία
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πολ Φιγκ
  • ΚΑΣΤ: Κρίστεν Γουίγκ, Μάγια Ρούντολφ, Ρόουζ Μπερν, Μελίσα ΜακΚάρθι
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 125’
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: UIP

Μηδέν σχέσεις, χάλια δουλειά, κακό σεξ. Η ζωή της Άννι είναι ένας τραγέλαφος. Και η καλύτερή της φίλη έρχεται να της θυμίσει πως οι γυναίκες… παντρεύονται.

Μπορεί ο Τζαντ Άπαταου να βρίσκεται credited μονάχα στην παραγωγή, όμως, όλη η ταινία του Πολ Φιγκ φωνάζει τ’ όνομά του! Πέρα από το σκατολογικό χιούμορ των πιο macho κωμωδιών των αδελφών Φαρέλι ή και της παράδοσης των – από το αντίπαλο μέτωπο – chick flicks, οι «Φιλενάδες» καταφέρνουν με ένα μαγικό τρόπο να αναθεωρήσουν μια τυπική συνταγή του αμερικανικού genre και να ξεφύγουν από τα στερεότυπα των φύλων, δημιουργώντας ένα είδος φιλμ το οποίο καλεί το γυναικείο και το ανδρικό κοινό να… κοιταχτούν μεταξύ τους, να δουν τα χάλια τους, να γελάσουν με αυτά και να τα βρουν ειρηνικά κι αγαπησιάρικα μεταξύ τους, καθώς θα πέφτουν οι τίτλοι τέλους.

Βασικός υπεύθυνος για την επιτυχία της ταινίας, αυτό που πολλές φορές παραγνωρίζεται ή βιάζεται κατά συρροήν στο σινεμά των zeroes: η πένα. Οι Κρίστεν Γουίγκ και Άννι Μουμόλο αναμειγνύουν το καταστασιακά βρωμερό με χαρακτήρες που ολοκληρώνονται με ρεαλισμό (σε αντίθεση με τις άνευ ουσίας φιγούρες του «Hangover»), λες και ξαπλώνουν για ένα δίωρο στον καναπέ του ψυχαναλυτή τους, ενώ οι ρομαντικοί διάλογοι του φιλμ αγγίζουν το instant classic (η σκηνή όπου ο μπάτσος Κρις Ο’Ντάουντ πρόκειται να δώσει κλήση στην Γουίγκ, αλλά κατά βάθος τη φλερτάρει, αποτελεί ότι πιο ανατριχιαστικά ευφυές έχουμε δει στο είδος, από την εποχή του fake οργασμού της Μεγκ Ράιαν στο «Όταν ο Χάρι Γνώρισε τη Σάλι»!). Σε τέλεια σύμπραξη με το σενάριο, οι «Φιλενάδες» διαθέτουν ένα καστ που κατανοεί το ταλέντο του, τα όριά του και τη θέση του μέσα σ’ αυτή την πινακοθήκη χαρακτήρων, δίχως να κοντράρεται για να κλέψει την παράσταση. Ελάχιστα πταίσματα κωμικού timing ίσως χρεώνονται στον σκηνοθέτη, ο οποίος χάνει τον έλεγχο στον πλατειασμό μερικών σκηνών (όπως της πτήσης για το Λας Βέγκας), όμως, δεν στέκονται ως ικανά εμπόδιο για το απόλυτο ξεσάλωμα κωμωδίας του φετινού καλοκαιριού.

Last but not least, ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Κρίστεν Γουίγκ, τη νέα θεά του genre, η οποία έχει τα κότσια στο γράψιμο, σηκώνει, πλέον, άνετα επάνω της πρωταγωνιστικό ρόλο και, ειλικρινά, με έκανε να κλαίω από τα γέλια. Και στα δικά σας!

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Το άνωθεν κείμενο είναι η κριτική που έγραψα το 2011, όταν το φιλμ διανεμήθηκε για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους. Γυναικεία ματιά σε χαρακτήρες και σχέσεις, αντρικό καφριλίκι στο κωμικό στοιχείο. Είσαι οπαδός της ισότητας; Θα περάσεις τέλεια. Οι υπόλοιποι, μόνο υπό την πίεση του date (που πιθανότατα θα σε επιβραβεύσει!).


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.

MR KLEIN

MR KLEIN

Ήτανε δύο φίλες, η μία θα παντρευόταν και η άλλη ήτανε σπαστικιά κι αγάμητη. Μετά ήρθαν κι άλλες που ξερνάγανε και κλάνανε και χέζανε. Ομορφιά. Και το είχα πάρει από φόβο πως θα είναι μουνοταινία…