FreeCinema

Follow us

1001 ΓΡΑΜΜΑΡΙΑ (2014)

(1001 GRAM)

  • ΕΙΔΟΣ: Δραματική Κομεντί
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπεντ Χάμερ
  • ΚΑΣΤ: Άνε Νταλ Τορπ, Λοράν Στοκέρ, Χίλντεγκουν Ρίζε, Στάιν Βίνγκε
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 93’
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ONE FROM THE HEART

Στο Όσλο, η 40χρονη γαλλομαθής Μαρίε, επιστήμονας (και κόρη του αίφνης άρρωστου δ/ντή) της Υπηρεσίας που στεγάζει το νορβηγικό πρότυπο κιλό, αναλαμβάνει να το μεταφέρει στην ετήσια σύνοδο του Διεθνούς Γραφείου Μέτρων & Σταθμών στη Σέβρη. Το αντικείμενο εύθραυστο, η διαδικασία υποδεδειγμένη, η ρουτίνα της κοπελιάς ορισμένη, η γαμοζωή της σχεδόν διαλυμένη. Με τελευτή, αυτοκινητικό, Φραντσέζο φαινομενικά χθαμαλό, περαιτέρω άχθος ή απελευθέρωση την περιμένει;

Οι σε σημείο φαιδρότητας επαγγελματικά και ηθικά λειτουργικές αρχές ενός milieu, η αεροστεγής κανονικότητα… πακέτο με ωραίο περιτύλιγμα αλλά σπασμένες φυσαλίδες, το φορτίο μιας απώλειας, το έρμα του ελλείμματος νοήματος, ο έλεγχος στο τετριμμένο και το ασήμαντο περιβεβλημένο σημασία ως κατηγορίας φτερού παρηγοριές για τη θνητή συνθήκη μας, μια διασάλευση ως «πάρ’ το αλλιώς» δείκτης στην παλάντζα, το στάθμισμα των θέλω, η μεταμέλεια για ό,τι «ρίχτηκε» στην πλάστιγγα, η ενστικτική follow-your-heart σταθερά, η ακουμπητική διεπαφή των ανθρώπινων μονάδων, το περιεχόμενο της πραγματικής αγάπης, το άνοιγμα στο δώρο της: ναι, είναι κομμάτι απογοητευτικό αλλά και συγκινητικό ταυτόχρονα το ότι, υπόδειγμα του διακριτού στη φόρμα και την προβληματική του auteur (δεν είναι τυχαίο ότι ως πιο ανοίκεια ταινία του λογίζεται το από κάθε άποψη αλλούτερο «Factotum», μια ανάγνωση του βιβλίου του Μπουκόφσκι στις ΗΠΑ), έστω και αν δεν ξεπέρασε ποτέ το «Eggs» με τo οποίo ντεμπούταρε εντυπωσιακά το 1995, ο δημιουργός των «Ιστορίες Κουζίνας» και «Η Καινούρια Ζωή του κυρίου Χόρτεν» απ’ το Σάντεφιορδ ξαναγυρνάει στα γνωστά του μεν, παραπάνω από συμπαθητικά δε.

Το σπουδαιότερο: στο καντάρι έχει τοποθετήσει για πρώτη φορά ένα… μόνο θηλυκό, ξανά για ένα χαρμολύπης Ρουβίκωνα μπούστο επανιεράρχησης βιοπροτεραιοτήτων, επί ώρα εν είδει (σ)τατικής μελέτης μπίου métier μικροκόσμου connoisseurs. Προφυλαγμένη από ταγέρ-πουκάμισο-φούστα, οδηγώντας ένα «πράσινο» ηλεκτρικό mini, κάνοντας ένα τσιγάρο εκτός του καθαρά λιτών γραμμών Βαλτικής χώρου εργασίας της, με το παρελθόν της ως γυναίκας συσκευασμένο σε κούτες σε μια αδιευθέτητα εξ ημισείας με τον εν διαστάσει παρόντα σύζυγό της διπλοκατοικία, απομονωτική και βγάζοντάς τη αμίλητη με μια σαλάτα στο – στις παρυφές του αστείου περισπούδαστο – συνέδριο όπου… εκπροσωπεί τη χώρα της (γιατί η Μαρίε είναι, εννοείται, η Νορβηγία), η Τορπ, μαγνητικό όργανο υψηλής ακρίβειας, δίνει πρόσωπο στην επιπλέον αλληγορία του μη-μου-άπτου υποδειγματικού χιλιόγραμμου από πλατίνα και ιρίδιο, που πρέπει να ταρακουνηθεί, να χτυπηθεί και να εκτεθεί στην ελαττωματικότητά του για να σιάξει.

Η ευαίσθητα λεπτολόγα παρτιτούρα τού Κόντα (και σε μόντα chanson) και το ισοζύγιο καλλιτεχνικής διεύθυνσης (ΙΚΕΑ, πες αλεύρι…) – φωτογραφίας (το σκανδιναβικό συναισθηματικό αντι-Βόρειο Σέλας σε εργονομημένες σεκάνς) προσθέτουν σε νευραλγικά σημεία τα απαραίτητα έξτρα δράμια, προτού με συστηματικά μινιμαλιστικό «γράψιμο» αφήγησης και στιγμές – ακίδες (το άδειασμα μιας τεφροδόχου και το συνακόλουθο σασπένς της ένδειξης σε kg, ένας αποξενωμένος θείος στον Πύργο του Άιφελ) το καντράν μάς επωμίσει το «άλλαξε και νιώσε τη ζωή» μήνυμα. Σκανδιναβικό σταυρόλεξο το πράγμα δεν είναι. Και «takk» σίγουρα δε λες για 2 – 3 θυμόσοφες ατάκες γδούπου που κάνουν λιανά ό,τι θα ’πρεπε να συναγάγουμε εμείς («Το πιο μεγάλο βάρος είναι να μην έχεις τίποτα να κουβαλήσεις»), ή για το με χρεία γεμισμάτων φτενό στόρι που αλαφρώνει μονόπαντα ως ρομάντζο στον επίλογο, ή για τον καταρτισμένο επίμονο κηπουρό Στοκέρ που είναι σα να… πετάχτηκε από φιλμ του Ρομέρ, ή για τη χαριτωμενιά του ψηστηριού μέσω ενός ερευνητικού πορίσματος περί διαφορών στο τραγούδι της καρδερίνας βάσει της αστικής απόστασης (επιεικώς έωλο κριτήριο, αν ρωτήσετε ορνιθολόγο). Αλλά κι έτσι, τα «1001 Γραμμάρια» σε κάνουν χαμάλη τους άνετα. Μακριά από ταινία της οκάς. Τόφαλος ή συλφίδα, χωρίς πρόβλημα πας…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Ξέρεις κι αγαπάς τη φιλμογραφία του προκομμένου; Τζαστ, με παριζιάνικη εσάνς. Θιασώτες του lifecoaching, δικό σας, επίσης. Ελληνίδες, ταυτιστείτε (που λέει ο λόγος) με την ξανθιά, το επερχόμενο «Bølgen» μπορεί να την κάνει διεθνή αστέρα. Αν ποθείς boy meets girl, θα πρέπει ν’ αντέξεις πρώτα το υποδόριο χιουμοράκι μπηχτών στους ομφαλοσκοπικούς Οργανισμούς και στο έθνος του μακελάρη Μπρέιβικ. Σκληρέ του «καλλιτεχνικού», μπορεί να γουστάρεις αλλά θα το βρεις ψιλοεπουσιώδες και déjà vu, έχεις και συ τα δίκια σου.


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.