FreeCinema

Follow us
15.1223:30

«Knight of Cups»: Μια ταινία με ωραία χρώματα.


Το μεσημέρι ανακοινώθηκε η συμμετοχή του στο επερχόμενο κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου, βράδυ «έσκασε» και το πρώτο trailer της νέας ταινίας – έκπληξη του Τέρενς Μάλικ, «Knight of Cups». Όπως συνήθως, άψογο για… δειγματισμό τηλεοράσεων high definition κι έτσι!

Στο γνωστό πλαίσιο ασυναρτησίας που χαρακτηρίζει τα τελευταία του φιλμ, το trailer για το «Knight of Cups» δεν διαφέρει σε τίποτε από εκείνα για τα πιο πρόσφατα «The Tree of Life» (2011) και «To the Wonder» (2013). Το τελευταίο, μάλιστα, το είχα τρολάρει ολοκληρωτικά σε αυτό το κείμενο «αποδόμησης» (ατυχώς, που λέει ο λόγος, η ταινία – αν και αγορασμένη – δεν έφτασε ποτέ στις κινηματογραφικές αίθουσες της Ελλάδας, διότι μερικές φορές ακόμη και η διανομή αποκτά μια κάποια τσίπα…), που είχε ως αποκλειστικό στόχο… τη χαρά και το γέλιο.

Στο Βερολίνο… «χτυπά» ο Τέρενς Μάλικ την επόμενη φορά, λοιπόν, με ακόμη ένα «αινιγματικό» και «ποιητικό» δημιούργημα, του οποίου η πλοκή περιγράφεται με αυτή την «πρόταση»: Ένας άνδρας, πειρασμοί, διασημότητα και υπέρβαση (αυτά).

Σήμερα προστέθηκε και κάτι σαν κρυπτική (από τον Θεό να το βρεις…) «σύνοψη», την οποία αρνούμαι να μπω στον κόπο και να μεταφράσω, όσοι είστε αρκετά θαρραλέοι, διαβάστε τη συνέχεια: «Once there was a young prince whose father, the king of the East, sent him down into Egypt to find a pearl. But when the prince arrived, the people poured him a cup. Drinking it, he forgot he was the son of a king, forgot about the pearl and fell into a deep sleep. Rick’s father used to read this story to him as a boy. The road to the East stretches out before him. Will he set forth?»

Στο trailer του «Knight of Cups», εκτός από τους Κρίστιαν Μπέιλ, Κέιτ Μπλάνσετ και Νάταλι Πόρτμαν, αντιλαμβανόμαστε πως ο Μάλικ έπαθε… «clubbing», αγαπά πάντοτε τα τράβελινγκ, τη φύση, τα ηλιοβασιλέματα, το κύμα όπως σκάει στην ακτή, τα ωραία χρώματα γενικότερα, ξέρεις τώρα, είναι σα να το έχεις ήδη δει πριν πατήσεις το play (πάνω δεξιά)… Α, και μην το ξεχάσω: το voice-over! Διότι το σύμπαν δεν κινείται διαφορετικά. Πρέπει να… ακούς φωνές!