FreeCinema

Follow us

ΟΜΑΔΑ «FOXCATCHER»: ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ.


Μια αληθινή, συγκλονιστική ιστορία που απασχόλησε την αμερικανική επικαιρότητα των late 80’s εμπνέει το «Foxcatcher», μια από τις πιο σημαντικές ταινίες που είδαμε φέτος, με κάμποσες περγαμηνές ήδη στο ενεργητικό της και μεγάλες ελπίδες για την επερχόμενη περίοδο των Όσκαρ. Το FREE CINEMA βρέθηκε στη συνέντευξη που έδωσαν στο Λονδίνο ο σκηνοθέτης, Μπένετ Μίλερ, και ένας εκ των πρωταγωνιστών, o Στιβ Καρέλ, ο οποίος επιφυλάσσει μια από τις μεγαλύτερες ερμηνευτικές εκπλήξεις της χρονιάς.

Την ιστορία στην οποία βασίζεται το «Foxcatcher» δεν πρόκειται να σας την αποκαλύψουμε εδώ. Αν σκοπεύετε να δείτε την ταινία, θα σας συμβουλεύαμε να μην την «γκουγκλάρετε» καν! Ο Μπένετ Μίλερ, ένας από τους πιο στιβαρούς (και σοβαρούς) Αμερικανούς σκηνοθέτες της παρούσας γενιάς, κάνει εξαιρετική δουλειά στη σταδιακή σκιαγράφηση των χαρακτήρων του, με μια απειλητική ατμόσφαιρα να σε προετοιμάζει δυσοίωνα για το σοκαριστικό, δραματικό κρεσέντο. Και, ως επίσης εξαιρετικός σκηνοθέτης ηθοποιών (Όσκαρ στον αξέχαστο Φίλιπ Σίμουρ Χόφμαν για το «Capote», υποψηφιότητες για Μπραντ Πιτ και Τζόνα Χιλ για το «Moneyball»), αποσπά αναπάντεχα σπουδαίες ερμηνείες από τον Τσάνινγκ Τέιτουμ αλλά κυρίως από τον Στιβ Καρέλ, στην πιο ανατριχιαστική ερμηνεία που θα δείτε εδώ και / για καιρό.

Foxcatcher shoot4

Η κοινή τους συνέντευξη ξεκινά κάπως αδέξια και σε μια μάλλον «βαριά» ατμόσφαιρα, καθώς ο Μίλερ παραμένει σχεδόν αγέλαστος, ενώ ο Καρέλ χαλιναγωγεί κάθε χιουμοριστικό ένστικτο όταν πρόκειται να μιλήσει για τον πιο «σοβαρό» ρόλο της καριέρας του. Την κατάσταση κάνει χειρότερη ο αυστηρός, ηλικιωμένος συντονιστής της συνέντευξης, ο οποίος κάθεται στη γωνία σαν διευθυντής σχολείου παρατηρώντας εμάς, τους «άτακτους μαθητές». Το υλικό της ταινίας, όμως, είναι πλούσιο και άκρως ενδιαφέρον, κι ακόμα και ο λιγομίλητος Μίλερ χαλαρώνει και μιλά για αυτή την πραγματικά απίστευτη αληθινή ιστορία που ενέπνευσε την ταινία του.

«Δεν την είχα ξανακούσει την ιστορία, μέχρι που ένας άγνωστος με προσέγγισε σε ένα μαγαζί με ένα φάκελο γεμάτο με αποκόμματα εφημερίδων και μου είπε: ‘Νομίζω πως θα θέλεις να κάνεις ταινία αυτή την ιστορία’. Πάντως η πλειοψηφία των Αμερικανών δε γνωρίζει την ιστορία, ή απλά έχει ακούσει κάτι αμυδρά γι’ αυτήν. Κι αποτελεί πραγματικό μυστήριο το γιατί. Ήταν φυσικά μεγάλο θέμα για μια στιγμή τότε, αλλά ξεθύμανε αρκετά γρήγορα… Αυτό ήταν πριν από οκτώ χρόνια κι αμέσως δεσμεύτηκα [να γίνει ταινία]. Με προσέλκυσε η παραδοξότητά της, τα θέματα που περνούν υπογείως και οι χαρακτήρες της, περιθωριακοί άνθρωποι που καταλήγουν σε μέρη στα οποία δεν ανήκουν, οι περίεργες φιλοδοξίες των πρωταγωνιστών της που πιστεύουν πως, αν τις κάνουν πράξη, θα θεραπεύσουν τις ζημιές της ζωής τους. Έκανα την έρευνά μου, γνώρισα τους πάντες και πήρε σχεδόν δυο χρόνια ώστε να διαμορφωθεί το σενάριο αρκετά ώστε να ξεκινήσουμε πρακτικά κάτι. Τότε ήταν που ξεκίνησε ένας διετής αγώνας, ο οποίος οδήγησε σε αποτυχία, ψάχνοντας να βρούμε στήριξη. Έτσι κατέληξα στο ότι ήταν αδύνατον να γίνει το φιλμ, το άφησα στην άκρη, και βρήκα κάτι άλλο με το οποίο παθιάστηκα, το «Moneyball» – αλλά με το που αυτό ολοκληρώθηκε, επέστρεψα και ξανάρχισα να ψάχνω για χρηματοδότες και μπορώ να πω με βεβαιότητα πως, αν δεν ήταν η Μέγκαν [Έλισον, παραγωγός], η ταινία δεν θα είχε γίνει.»

Foxcatcher shoot1

Ο Στιβ Καρέλ είναι ηθοποιός. Όχι κωμικός. Ηθοποιός. Αυτό προσπαθεί να μας πει καθόλη τη διάρκεια της συνέντευξης και η αλήθεια είναι πως έχει κάμποσους δραματικούς ρόλους στο ενεργητικό του. Μόνο που αυτός, του εκκεντρικού μεγιστάνα Τζον ντι Ποντ, είναι και ο μοναδικός ως τώρα που μπορεί να τον φτάσει μέχρι και τα Όσκαρ.

«Ανέκαθεν με θεωρούσα ηθοποιό, που απλώς του προτείνονται περισσότεροι κωμικοί ρόλοι από δραματικοί…». Και πώς αισθάνεται για τα αυξανόμενα στοιχήματα που τον θέλουν σοβαρό διεκδικητή στα μεγάλα βραβεία του 2015; Μιλά συγκρατημένα (του στιλ «δεν έγινε και τίποτα, παιδιά»). «Αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο τώρα όπως και πριν από τρεις μήνες! Φυσικά και είναι πολύ καλό, αλλά δεν είναι κάτι που απασχολεί τη σκέψη μου.»

«Εξεπλάγην και μόνο που μου ζητήθηκε να μιλήσω με τον Μπένετ. Και ήταν ο ατζέντης μου που πρότεινε το όνομά μου, γιατί εγώ προσωπικά δεν κυνηγούσα ενεργά αυτή την ταινία, ούτε κάποια άλλη σαν κι αυτή. Αλλά μου έστειλαν το σενάριο, το διάβασα, συναντήθηκα με τον Μπένετ και μου δόθηκε ο ρόλος. Αλλά ναι, εξεπλάγην γιατί δεν είχα τίποτα παρόμοιο στα ραντάρ μου.»

Foxcatcher shoot2

Ο Μίλερ μας δίνει μια περαιτέρω παρασκηνιακή επεξήγηση της μεθοδολογίας του κάστινγκ: «Όταν μαθαίνουν οι ατζέντηδες πως πρόκειται να γυριστεί μια ταινία, πολλά ονόματα αρχίζουν να συγκεντρώνονται, οπότε είχαμε όντως δεκάδες υποψήφιους ηθοποιούς, κι αυτό του Στιβ μπήκε στη λίστα προς το τέλος. Αν ο ρόλος ζητά έναν πρωταγωνιστή μεταξύ 47 και 67 ετών, τότε η λίστα είναι ευρεία, και σκέφτηκα πολλά ονόματα, αλλά ήξερα πολύ καλά τι δεν ήθελα. Και σιγά-σιγά η λίστα μίκραινε, και το όνομα του Στιβ άρχισε να μου φαίνεται το πιο ενδιαφέρον, το πιο κατάλληλο… Κι έτσι έγινε! Ο Στιβ συνήθως παίζει χαρακτήρες που κατά βάθος έχουν καρδιά. Ο χαρακτήρας του ντι Ποντ δεν το έχει αυτό, και ο Στιβ το πέτυχε [με την ερμηνεία του].»

Ο Καρέλ είναι και φυσιογνωμικά αγνώριστος ως Τζον ντι Ποντ, με την ψεύτικη μύτη, το κυρτό παράστημα και την ψυχρή χροιά που βάζει στη φωνή του. Το αποτέλεσμα είναι απρόσμενα επιτυχημένο. «Με το που έβαζα τα προσθετικά, έμπαινα τελείως στον χαρακτήρα. Βέβαια, βοηθούσε και το γεγονός πως, όταν ‘γινόμουν’ ο ντι Ποντ, όλοι με έκαναν πέρα και δεν μου πολυμιλούσαν! Ήταν η όλη φυσιογνωμία του και η στάση του που έφερνε τους ανθρώπους γύρω του σε δύσκολη θέση. Πάντως, αισθάνομαι περισσότερο οίκτο για τον ντι Ποντ, όντας ‘αποτέλεσμα’ του τρόπου ζωής και ανατροφής του.»

Foxcatcher shoot3

Το απίστευτο της αληθινής υπόθεσης και το αισθητικό αποτέλεσμα της ταινίας τού Μίλερ, σε συνδυασμό με τις έξοχες ερμηνείες του ερμηνευτικού τρίο των Καρέλ, Τέιτουμ και Ράφαλο, είναι σίγουρο πως θα αφήσουν το σημάδι τους στην πλειοψηφία, τουλάχιστον, του κοινού. Πώς αφήνουν οι ίδιοι οι συντελεστές πίσω τους μια τέτοια «δύσκολη» κινηματογραφική εμπειρία; Απαντά ο Καρέλ: «Ήταν πολύ δύσκολο να αφήσω αυτόν το ρόλο πίσω. Μπορεί να μην το σκέφτομαι κάθε ώρα της ημέρας, αλλά είναι ακόμα εκεί. Μιλάμε ακόμα με τον Τσάνινγκ [Τέιτουμ] και το Μαρκ [Ράφαλο] γι’ αυτό, και είναι [για όλους μας] ακόμα έντονα εκεί!»

Ο Τζον ντι Ποντ είναι απόγονος μιας τεράστιας δυναστείας Αμερικανών δισεκατομμυριούχων και αυτό το κομμάτι της ιστορίας της μάλλον θα προτιμούσε να το κρατήσει καλά θαμμένο. Ο Μίλερ, όμως, εξηγεί τι συνέβη πραγματικά: «Δεν είχαμε ιδιαίτερα προβλήματα με τους ντι Ποντ. Μόνο ο δικηγόρος τους μου μίλησε σχετικά με τη δύσκολη θέση της οικογένειας απέναντι στο ενδεχόμενο να κάνουμε ταινία αυτή την ιστορία, πράγμα που δεν θα επιθυμούσαν να γίνει, αλλά ποτέ δεν μας εμπόδισαν να τη γυρίσουμε.»

Η ταινία «Foxcatcher» προβάλλεται στους ελληνικούς κινηματογράφους σε διανομή των εταιρειών Σπέντζος & Seven Films.


MORE INTERVIEWS

Ο Κρίστιαν Φρίντελ για τη «Ζώνη Ενδιαφέροντος».

Ο Κρίστιαν Φρίντελ, πρωταγωνιστής της «Ζώνης Ενδιαφέροντος» του Τζόναθαν Γκλέιζερ, δεν παρουσιάζει τον ήρωά του σαν ένα κτήνος του ναζισμού στην περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Απλά, υποδύεται έναν Γερμανό αξιωματικό που τυγχάνει να μεγαλώνει την οικογένειά του, όμορφα και ειρηνικά, δίπλα από το στρατόπεδο του Άουσβιτς! Ας δούμε τι είχε να μου πει για την εμπειρία της προετοιμασίας και των γυρισμάτων της καλύτερης ταινίας του 2023.

Τζον Κάμερον Μίτσελ: The cum revolution.

Στις Κάννες του 2006, ένα φιλμ τόλμησε να προκαλέσει όσο κανένα άλλο στο παρελθόν, προτείνοντας την ευφορία του πανηδονισμού σαν λύση απέναντι στην ολοταχώς οπισθοδρομική Αμερική του Μπους. Είχα την τύχη να ζήσω το «Shortbus» ακριβώς όταν… έσκασε εκεί, όσο και την τεράστια απόλαυση του να μιλήσω με τον Τζον Κάμερον Μίτσελ για μια ταινία που θεωρώ instant classic, όσο κι αν φόβισε (και θα φοβίζει πάντα) το κοινό!

Ο Βασίλης Κατσούπης για το «Inside».

Το «Inside» αποτελεί το ντεμπούτο του Βασίλη Κατσούπη στη μυθοπλασία μεγάλου μήκους. Αλλά δεν είναι μία κοινή «ελληνική» ταινία. Ομιλεί την αγγλική, πρωταγωνιστεί ο Γουίλεμ Νταφόου και διανέμεται παγκοσμίως από το studio της Universal! Πως έγιναν όλα αυτά; Βρεθήκαμε στην Αθήνα για να μου «ξηγηθεί», κανονικά και συνολικά.

Τζόρνταν Πιλ: Hell yeah!

Η απόλυτα απρόσμενη επιτυχία του «Τρέξε!» πρόσφερε στον Τζόρνταν Πιλ την ελευθερία να τολμήσει ακόμη περισσότερο και να ξεφύγει από τα όρια του mainstream σινεμά, παραμένοντας εντός του πλαισίου των μεγάλων χολιγουντιανών παραγωγών! Το «Ούτε Καν» είναι η πιο… ακραία (μέχρι σήμερα) περίπτωση της σπουδαίας και ανανεωτικής για τα είδη του σινεμά τρόμου και φαντασίας πορείας του. Ο Ηλίας Φραγκούλης μίλησε μαζί του, σε αποκλειστικότητα για την Ελλάδα και το FREE CINEMA.

ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΧΕΡΤ: ΑΠΑΓΓΕΛΙΕΣ ΦΟΒΟΥ.

Συναντηθήκαμε το καλοκαίρι του 2004 στη Νέα Υόρκη, με αφορμή την έξοδο του «Σκοτεινού Χωριού» του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν. Ήταν ενθουσιασμένος με την εμπειρία της συνεργασίας τους. Θαυμάσιος ηθοποιός, ίσως ακόμα πιο ωραίος άνθρωπος στην καθημερινότητά του. Ο θάνατός του, σε ηλικία 71 ετών, από φυσικά αίτια, ξάφνιασε τους πάντες χθες το βράδυ και με έκανε να θυμηθώ αυτή τη συνέντευξη από τότε…