FreeCinema

Follow us

ΑΑΡΟΝ ΤΕΪΛΟΡ-ΤΖΟΝΣΟΝ. Γ@#% ΤΟΥΣ ΕΡΩΤΕΣ.


Το όνομά του μπορεί να μην το έχουν συγκρατήσει ακόμη ούτε και οι συστηματικοί θεατές, ειδικά από τη στιγμή που το άλλαξε, προσθέτοντας το όνομα της γυναίκας του, όμως, ο 22χρονος Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον (πρώην σκέτος Τζόνσον) εξελίσσεται σε περιζήτητο νεαρό πρωταγωνιστή.

Παίζει από τα έξι του χρόνια και έγινε γνωστός ερμηνεύοντας τον νεαρό Τζον Λένον στο «Όλοι Θέλουν Λίγη Αγάπη», που σκηνοθέτησε η νυν σύζυγός του, Σαμ Τέιλορ-Γουντ (τότε), η οποία άλλαξε το όνομά της σε Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον. Η σχέση του με την πολυ-καλλιτέχνιδα (σκηνοθέτρια, φωτογράφο, εικαστικό, μουσικό) προκάλεσε ειρωνικά σχόλια, καθώς εκείνος τότε ήταν 17 χρονών και εκείνη… 23 χρόνια μεγαλύτερή του. Η σχέση, όμως, εξελίχθηκε σε γάμο με δύο παιδιά. Άρα, τα έντονα πάθη δεν τού ήταν άγνωστα όταν ο Τζο Ράιτ ζήτησε από τον Τζόνσον, ο οποίος εν τω μεταξύ έπαιξε στο «Kick-Ass», το «Albert Nobbs» και την «Αγριότητα», να υποδυθεί το Βρόνσκι, τον νεαρό αξιωματικό που αναστατώνει την καρδιά και τη ζωή της Καρένινα.

Όταν συναντηθήκαμε στο Λονδίνο, προσπαθούσα να καταλάβω τι γοητευτικό τού βρίσκουν οι σκηνοθέτες. Μέσα στα μασημένα λόγια, τα αμέτρητα «fucking» που πετούσε ανάμεσα στις λέξεις και τη μετεφηβική διάθεση, μιλούσε συγκροτημένα για το ρόλο του και για την εμπειρία του με τους σκηνοθέτες με τους οποίους έχει συνεργαστεί.

Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση στο χώρο του γυρίσματος;

Δεν έχω κάνει δράματα εποχής και σκέφτηκα ότι αν ήταν να κάνω μια τέτοια ταινία, θα έπρεπε να την κάνω με τον Τζο Ράιτ. Αυτό ήταν το βασικό κίνητρο, όπως και ότι το σενάριο είχε γράψει ο Τομ Στόπαρντ. Είναι πάντα ενδιαφέρον να κάνεις κάτι διαφορετικό απ’ ό,τι έχεις κάνει προηγουμένως, ώστε να πειραματίζεσαι, να ανακατεύεις λίγο τα πράγματα και να κρατάς και την ισορροπία σου. Ο Τζο είχε ένα συναρπαστικό όραμα και εγώ την περιέργεια να δω πώς θα το κάνει πραγματικότητα. Οι συνηθισμένες ερωτήσεις στην αρχή ήταν: «Είναι πιστό στο βιβλίο;» και «Αισθάνεσαι ότι μπορεί να απογοητεύσεις κάποιους;». Στο τέλος δε με ένοιαζε τίποτα. Ήθελα μόνο να κάνω αυτό που είχε στο μυαλό του ο Τζο. Και αυτό είναι το σημαντικό για μένα. Δε με ενδιαφέρει το τελικό αποτέλεσμα, αν και είναι σπουδαίο. Δε χρειάζεται να δω τον εαυτό μου εκατό fucking φορές. Δεν το έκανα γι’ αυτό.

Aaron-Taylor-Johnson-in-Anna-Karenina-11

Αισθάνεσαι να ταυτίζεσαι καθόλου με τη ρομαντική πλευρά της ιστορίας;

Με συγκίνησε πολύ όταν διάβασα το σενάριο. Πολλοί από τους χαρακτήρες έχουν ένα βάθος και κάνουν ένα συναισθηματικό ταξίδι, που δε βλέπει απαραίτητα όποιος δει και την ταινία. Η ταινία πιστεύω ότι είναι η ιστορία ενός χαρακτήρα, της Καρένινα, και όλοι οι άλλοι παρουσιάζονται με τον τρόπο που τους βλέπει και τους συγκινεί εκείνη. Η ιστορία έχει να κάνει με το πόσο μακριά μπορεί να φτάσεις για την αγάπη. Μ’ αυτή την έννοια, μπορώ να ταυτιστώ με το Βρόνσκι. Πιστεύω ότι μέχρι να συναντήσει την Άννα, δεν είχε ξανανιώσει ποτέ έτσι. Είναι μια εξαιρετική γυναίκα που δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της, όχι μόνο για την ομορφιά της, αλλά και για την αίσθηση μυστηρίου που φέρει. Την ερωτεύεται, λοιπόν, ο Βρόνσκι, αν και δίνει την εντύπωση ότι της την πέφτει όπως σε κάθε άλλη γυναίκα και ότι θα τη γαμήσει και θα πάει παρακάτω. Την ακολουθεί, όμως, γιατί είναι ειλικρινής με τα αισθήματά του και εγκαταλείπει τη δουλειά του και όλα τα άλλα. Αυτό το βρίσκω ρομαντικό. Χρειάζεται να είσαι ρομαντικός για να δεις την ταινία; Όχι απαραίτητα. Όπως δε σημαίνει ότι αν θεωρείς τον εαυτό σου ρομαντικό, θα σου αρέσει οπωσδήποτε. Η ταινία έχει μια άλλη ανάγνωση. Μιλάει περισσότερο για τη θεατρικότητα στις σχέσεις της ρωσικής αριστοκρατίας. Έπαιζαν θέατρο, παρίσταναν τους Γάλλους και η ζωή τους ήταν όλο παρελάσεις και γιορτές. Ναι, στην ταινία όλα αυτά φαίνονται όμορφα, όμως, το ωραίο δεν είναι αυτομάτως fucking romantic.

Υπάρχουν σκηνές που φαίνονται ιδιαίτερα δύσκολες. Κάνατε πολλές πρόβες;

Υποτίθεται ότι θα έπρεπε να κάνουμε πολλές, αλλά, τελικά, δεν είχαμε πολύ χρόνο. Για τη σκηνή του χορού, που ήταν και γαμώ τις δύσκολες, κάναμε πρόβες για λιγότερο από μια βδομάδα και ο καθένας μας με άλλον παρτενέρ, επειδή η Κίρα είχε περισσότερα γυρίσματα. Πολύ δύσκολη ήταν και η ερωτική σκηνή, που ήταν ολόκληρη χορογραφημένη, σαν ένα κομμάτι χορού δύο λεπτών. Ο Τζο, όμως, το γύρισε πολύ κοντινό και δε φαίνεται όλη αυτή η δουλειά στην κίνηση.

annakarenina4

Γνώριζες την Κίρα Νάιτλι πριν από τα γυρίσματα;

Όχι, δε γνωριζόμασταν. Και, ευτυχώς, είναι ένα γνήσια αξιαγάπητο κορίτσι, πολύ επαγγελματίας και δεν ήταν δύσκολο να τα βρούμε και να κάνουμε παρέα. Βοήθησε ότι στις πρόβες το κλίμα ήταν ευχάριστο και ότι χορεύαμε πάρα πολύ. Και είναι καλό να έχεις έναν βολικό άνθρωπο δίπλα σου όταν είσαι fucking ιδρωμένος.

Έκανες την «Άννα Καρένινα» αμέσως μετά την «Αγριότητα». Πόσο διαφορετικοί είναι ο Τζο Ράιτ και ο Όλιβερ Στόουν;

Πολύ διαφορετικοί. Ο Όλιβερ είναι… (τεράστια παύση) Ο Όλιβερ κάνει δέκα συζητήσεις ταυτόχρονα και αν δεν μπορείς να τον παρακολουθήσεις, τη γάμησες. Είναι πολύ έξυπνος και είναι ο τύπος που του αρέσει να ρουφάει γνώσεις και να αμφισβητεί τα πάντα. Σε έχει συνέχεια στις μύτες των ποδιών, γιατί ρωτάει συνέχεια τι και πώς και σε κάνει να αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου. Από τη μία είναι συναρπαστικό, αλλά από την άλλη σκεφτόμουν συνέχεια, «Θεούλη μου, έχω και γαμώ τους πονοκέφαλους». Είναι πολύ έντονη εμπειρία να δουλεύεις μαζί του. Ο τύπος είναι θρύλος. Έχει δουλέψει με όλους τους σπουδαίους. Και επειδή σκέφτεται συνέχεια, σχεδόν ακούς το μυαλό του να κάνει κλικ, σε πιέζει και σε αναγκάζει να σκέφτεσαι και να κάνεις κάτι καλό. Ο Τζο από την άλλη πλευρά, βγάζει δυνατές ερμηνείες, αλλά το κάνει με άλλον τρόπο. Του αρέσει να μιλάει πολύ με τους ηθοποιούς, να ρωτάει τη γνώμη τους, να κάνει πρόβες. Εγώ λειτουργώ πολύ περισσότερο με το ένστικτο. Δεν μπορώ να αρθρώσω ακριβώς αυτό που σκέφτομαι και να το πω πριν να το κάνω. Προτιμώ να μου πεις να κάτσω σε μια fucking καρέκλα και να αντιδράσω σε κάτι. Μου άρεσε, όμως, να τον βλέπω να μιλάει με την Κίρα και νομίζω ότι αυτό με βοήθησε περισσότερο να καταλάβω τι ήθελε και πώς σκεφτόταν.

Πώς σκέφτεσαι την καριέρα σου στη συνέχεια; Υπάρχει κάτι που ονειρεύεσαι να κάνεις;

Δεν ξέρω, δε σκέφτομαι με τέτοιον τρόπο τη δουλειά, δε σκέφτομαι με πολιτικούς όρους. Ένα όνειρό μου θα ήταν να δουλέψω με τη Σαμ, τη γυναίκα μου. Έχουμε σκεφτεί κάποια projects, αλλά θέλουμε να μπορούμε να έχουμε τον δημιουργικό έλεγχο. Για την ώρα, σε ό,τι αφορά την καριέρα μου, ελπίζω στο μέλλον να… συνεχίσω να την έχω. Και να κάνω ρόλους με ενδιαφέρον και προκλήσεις. Μ’ αρέσει να αλλάζω. Είναι το διασκεδαστικό κομμάτι της δουλειάς. Μ’ αρέσει να δοκιμάζω προφορές, να βάζω το fucking κοστούμι και να ετοιμάζομαι για γύρισμα, να αλλάζω μαλλιά.

Aaron-Taylor-Johnson-in-Anna-Karenina-2

Και τα ξανθιά σγουρά μαλλιά που έχεις ως Βρόνσκι;

Τα μαλλιά δε μου άρεσαν καθόλου! Από την αρχή το είπα ότι δεν ένιωθα καθόλου άνετα. Καταλαβαίνω ότι ήθελαν να δώσουν την εικόνα του «όμορφου» νεαρού. Αλλά για μένα αυτή είναι η εικόνα της ομορφιάς που έχουν για τα αγόρια τα fucking έφηβα κοριτσάκια. Εγώ, όταν βλέπω τέτοια «ομορφιά», λέω «μπλιαχ». Στο βιβλίο τον περιγράφει μελαχρινό και με ελαφριά φαλάκρα. Και είχα χαρεί ότι θα με κάνουν έτσι. Τελικά, μου είπαν ότι δε θα με κάνουν φαλακρό. Ξύρισαν το κεφάλι του Τζουντ (Λο) και τον έκαναν σαν τον fucking πρίγκηπα Κάρολο, για να δώσουν την εικόνα της εξουσίας.


MORE INTERVIEWS

Ο Κρίστιαν Φρίντελ για τη «Ζώνη Ενδιαφέροντος».

Ο Κρίστιαν Φρίντελ, πρωταγωνιστής της «Ζώνης Ενδιαφέροντος» του Τζόναθαν Γκλέιζερ, δεν παρουσιάζει τον ήρωά του σαν ένα κτήνος του ναζισμού στην περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Απλά, υποδύεται έναν Γερμανό αξιωματικό που τυγχάνει να μεγαλώνει την οικογένειά του, όμορφα και ειρηνικά, δίπλα από το στρατόπεδο του Άουσβιτς! Ας δούμε τι είχε να μου πει για την εμπειρία της προετοιμασίας και των γυρισμάτων της καλύτερης ταινίας του 2023.

Τζον Κάμερον Μίτσελ: The cum revolution.

Στις Κάννες του 2006, ένα φιλμ τόλμησε να προκαλέσει όσο κανένα άλλο στο παρελθόν, προτείνοντας την ευφορία του πανηδονισμού σαν λύση απέναντι στην ολοταχώς οπισθοδρομική Αμερική του Μπους. Είχα την τύχη να ζήσω το «Shortbus» ακριβώς όταν… έσκασε εκεί, όσο και την τεράστια απόλαυση του να μιλήσω με τον Τζον Κάμερον Μίτσελ για μια ταινία που θεωρώ instant classic, όσο κι αν φόβισε (και θα φοβίζει πάντα) το κοινό!

Ο Βασίλης Κατσούπης για το «Inside».

Το «Inside» αποτελεί το ντεμπούτο του Βασίλη Κατσούπη στη μυθοπλασία μεγάλου μήκους. Αλλά δεν είναι μία κοινή «ελληνική» ταινία. Ομιλεί την αγγλική, πρωταγωνιστεί ο Γουίλεμ Νταφόου και διανέμεται παγκοσμίως από το studio της Universal! Πως έγιναν όλα αυτά; Βρεθήκαμε στην Αθήνα για να μου «ξηγηθεί», κανονικά και συνολικά.

Τζόρνταν Πιλ: Hell yeah!

Η απόλυτα απρόσμενη επιτυχία του «Τρέξε!» πρόσφερε στον Τζόρνταν Πιλ την ελευθερία να τολμήσει ακόμη περισσότερο και να ξεφύγει από τα όρια του mainstream σινεμά, παραμένοντας εντός του πλαισίου των μεγάλων χολιγουντιανών παραγωγών! Το «Ούτε Καν» είναι η πιο… ακραία (μέχρι σήμερα) περίπτωση της σπουδαίας και ανανεωτικής για τα είδη του σινεμά τρόμου και φαντασίας πορείας του. Ο Ηλίας Φραγκούλης μίλησε μαζί του, σε αποκλειστικότητα για την Ελλάδα και το FREE CINEMA.

ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΧΕΡΤ: ΑΠΑΓΓΕΛΙΕΣ ΦΟΒΟΥ.

Συναντηθήκαμε το καλοκαίρι του 2004 στη Νέα Υόρκη, με αφορμή την έξοδο του «Σκοτεινού Χωριού» του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν. Ήταν ενθουσιασμένος με την εμπειρία της συνεργασίας τους. Θαυμάσιος ηθοποιός, ίσως ακόμα πιο ωραίος άνθρωπος στην καθημερινότητά του. Ο θάνατός του, σε ηλικία 71 ετών, από φυσικά αίτια, ξάφνιασε τους πάντες χθες το βράδυ και με έκανε να θυμηθώ αυτή τη συνέντευξη από τότε…