ΠΡΟΒΑΤΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΛΥΚΩΝ 2 (2019)
(VOLKI I OVTSY. KHOD SVINEY)
- ΕΙΔΟΣ: Animation
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Βλαντίμιρ Νικολάεφ
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 85'
- ΔΙΑΝΟΜΗ: NEO FILMS
Το χωριό, στο οποίο συνυπάρχουν αρμονικά λύκοι με πρόβατα και άλλα μικρά ζώα, απειλείται από μια μακρινή αγέλη λύκων που αδυνατεί να αποδεχθεί την ειρηνική συμβίωση άλλων λύκων με ζώα τα οποία υπό άλλες συνθήκες θα ήταν το θήραμά τους.
Animation ρωσικής παραγωγής που αποτελεί sequel μιας ταινίας του 2016, στην οποία αγέλη λύκων αποφασίζει να ζήσει ειρηνικά με φυτοφάγα ζώα που υπό άλλες περιστάσεις θα… έτρωγε. Σε τούτη τη συνέχεια, η ειρηνική συνύπαρξη των ζώων απειλείται από μία άλλη, πολεμοχαρή αγέλη λύκων, της οποίας ο αρχηγός αρνείται να αποδεχτεί πως δύο διαφορετικά είδη του ζωικού βασιλείου μπορούν να ζήσουν τόσο φιλικά και αρμονικά, κι έτσι αποφασίζει να τους επιτεθεί. Ο καλόκαρδος και φιλειρηνικός νεαρός αρχηγός του χωριού, ο λύκος Γκρέι, υπόσχεται να προστατέψει το έδαφός τους, έχει όμως αμφιβολίες για τις δικές του προσωπικές ηγετικές δυνάμεις, οι οποίες θα δοκιμαστούν μέσα από μια σειρά καταστροφικών αποφάσεων, γκαφατζίδικων περιστάσεων αλλά και προσπάθειες sabotage από ένα «περιθωριακό» μέλος της ανάμεικτης «φυλής» τους.
Από τεχνικής άποψης, η ποιότητα του animation είναι αξιόλογη, με πλούσια, έντονα χρώματα και καλοσχηματισμένους χαρακτήρες, που έτσι προσελκύουν εύκολα κι επιτυχημένα το οπτικό ενδιαφέρον των μικρών παιδιών, στα οποία απευθύνεται αποκλειστικά η ταινία. Υπάρχουν στιγμές έντασης και κινδύνου που ενδέχεται να τρομάξουν τις μικρότερες ηλικίες, αλλά έτσι κι αλλιώς το ιδανικό target group που μπορεί να παρακολουθήσει την ταινία εντοπίζεται στις τάξεις του… Δημοτικού σχολείου. Τα «μηνύματα» είναι αρκετά και προφανή: διαφορετικές ομάδες ανθρώπων (ή, στην εν λόγω κινηματογραφική παραβολή, ζώων) μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά εάν πραγματικά το θέλουν, το ότι κάποιες άλλες «φυλές» είναι διαφορετικές δεν σημαίνει ότι είναι αυτόματα εχθροί μας, αποδεχόμαστε το διαφορετικό εάν έρχεται εν ειρήνη, και λοιπές άλλες αποχρώσεις συντροφικότητας κι αδελφοσύνης, εν συνόλω απαραίτητες (έστω και κάπως αφελώς εξιστορημένες) διδαχές για τις δύσκολες, μισαλλόδοξες εποχές που διαβαίνουμε.
Η ελληνική μεταγλώττιση είναι ψυχαγωγική, περισσότερο στις χιουμοριστικές καταστάσεις. Σαν συνολικό αποτέλεσμα, ναι μεν απέχει πολύ από τα άπιαστα (ποιοτικά και οικονομικά) επίπεδα μιας Pixar ή μιας Aardman, αλλά καταφέρνει να γίνει ένα ευπρεπέστατο παραβολικό παραμύθι της μεγάλης οθόνης για τους μικρούς θεατές.
