της Βαρβάρας Κοντονή

Κινέζικο animation για πολύ μικρά ηλικιακά γούστα, «Ο Γάτος ο Φευγάτος» (αλήθεια τώρα;) έρχεται στις ελληνικές αίθουσες σε μια εβδομάδα που όλο και κάποια πιτσιρίκια θα καταλήξουν από σπόντα στους κινηματογράφους δεδομένης της πασχαλιάτικης αργίας, αν και το ενδιαφέρον όλων για τούτη την ταινία πρόκειται να καταποντιστεί γρήγορα εξαιτίας της τρομακτικά αργής και πολυσύνθετης πλοκής, που δεν ενδείκνυται ούτε καν για τους πιο φανατικούς του είδους.

Έχοντας γνωρίσει τη ζωή από την καλή αλλά και από την ανάποδη, ο τροφαντός σπιτόγατος Παντόφλας θα προσπαθήσει να τιθασεύσει τα όνειρα του γιου του, του μικρού αλλά θαυματουργού Φευγάτου, ο οποίος σε αντίθεση με τον πατέρα του θέλει να αφήσει την ασφάλεια του σπιτιού του προκειμένου να ανακαλύψει τον κόσμο! Όταν μια μέρα ο Παντόφλας τού αποκαλύψει πως η μητέρα του βρίσκεται σε έναν επίγειο… γατο-παράδεισο, ο Φευγάτος θα το σκάσει προκειμένου να τη συναντήσει. Ο μικρός σύντομα θα βρεθεί μπλεγμένος σε μια απρόσμενη περιπέτεια που πρόκειται να θέσει τη ζωή του σε άμεσο κίνδυνο! Παρά την απέχθεια και τον φόβο του για τον «έξω» κόσμο, έχοντας υπάρξει κάποτε αδέσποτος, ο Παντόφλας θα βρεθεί στο κατόπι τού μοναχογιού του, σε μια προσπάθεια να τον σώσει από τους αμέτρητους κινδύνους πριν να είναι πολύ αργά.

Δε μας έφτανε όλος ο γενικός συρφετός από ταινίες που κανείς δεν ξέρει (και που κανείς δεν θέλει και να μάθει), έχουμε τώρα και τα νηπιακά animation, που ουδείς γνωρίζει από πού κρατάει η σκούφια τους, να κατακλύζουν την εγχώρια διανομή, λες και αν δεν φέρουμε τα συγκεκριμένα εντελώς άγνωστα κινούμενα σχέδια θα «πέσουν έξω τα καράβια» της (γέλια στο βάθος). Στην περίπτωση του «Γάτου του Φευγάτου» (υποθέτω σειρά έχουν «Η Κότα η Κοκότα» και «Ο Ρούλης ο Σκυλούλης»), το μεγάλο και ανυπόφορο πρόβλημα είναι η πλοκή. Υπερβολικά μπλεγμένη και δίχως την παραμικρή προσπάθεια για την κατανόησή της από τις μικρότερες ηλικίες, η υπόθεση τούτου του φιλμ είναι ένα από τα πιο αλλοπαρμένα πράγματα που έχω δει ποτέ σε ταινία. Υπάρχει ένα βασικό story με τον Φευγάτο που θέλει να φύγει από το σπίτι σε αναζήτηση της μητέρας του, αλλά από εκεί και πέρα ξεκινά το μπλέξιμο καμίας ντουζίνας ακόμη χαρακτήρων που δεν προσδίδουν τίποτε απολύτως στην εξέλιξη της αφήγησης, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με την υποπλοκή του τρελού καλλιτέχνη ο οποίος ζει απομονωμένος σε ένα καταπράσινο νησί κατασκευάζοντας έργα από φυσητό γυαλί σε σχήματα… ζώων ή με το backstory ενός αδέσποτου γάτου κι ενός φυλαχτού που δεν είναι ούτε κατά διάνοια τόσο μυστήριο όσο αφήνεται από την αρχή της ταινίας να εννοηθεί. «Ο Γάτος ο Φευγάτος» είναι ουσιαστικά ένα animation χωρίς περιεχόμενο ή έστω μια υποτυπωδώς κατανοητή αφήγηση, συνεπώς καλύτερα να μείνετε μακριά αν δεν θέλετε να γίνετε κι εσείς… φευγάτοι μετά την επίσκεψή σας σε κάποια σκοτεινή αίθουσα.