FreeCinema

Follow us

Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ (2017)

(A FAMILY MAN)

  • ΕΙΔΟΣ: Δράμα
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μαρκ Γουίλιαμς
  • ΚΑΣΤ: Τζέραρντ Μπάτλερ, Γκρέτσεν Μολ, Άλισον Μπρι, Γουίλεμ Νταφόου, Άλφρεντ Μολίνα
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 108'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: TANWEER

Ένας φιλόδοξος, εργασιομανής «κυνηγός κεφαλών» σε γραφείο ευρέσεως εργασίας καλείται να βάλει τις σωστές προτεραιότητες στη ζωή του όταν, την ίδια περίοδο με τη διάγνωση λευχαιμίας του 10χρονου γιου του, το πάμπλουτο αφεντικό του ανακοινώνει πως θα αποσυρθεί.

Ο τηλεοπτικός και κινηματογραφικός παραγωγός κι ενίοτε σεναριογράφος Μαρκ Γουίλιαμς αποφάσισε για κάποιον λόγο να σκηνοθετήσει κιόλας, και το ντεμπούτο του είναι αυτό το καναδο-αμερικάνικο δράμα γυρισμένο στο Σικάγο. Κι ενώ είναι από εκείνες τις ταινίες που τις παλιές καλές εποχές θα τη νοίκιαζες από βαρεμάρα στο γειτονικό σου video club (επειδή τις super νέες κυκλοφορίες τις είχαν αρπάξει ήδη άλλοι…), φέτος βρίσκει κανονική διανομή στα θερινά σινεμά (γιατί όχι, άλλωστε, μια ματιά στο γενικότερο επίπεδο κινηματογραφικών κυκλοφοριών το κάνει απόλυτα λογικό).

Συνοπτικά, λοιπόν, ο Τζέραρντ Μπάτλερ προσπαθεί (μάλλον μάταια πια) να διασώσει τη φθίνουσα πορεία της καριέρας του, ερμηνεύοντας εδώ έναν χαρακτήρα που στη δεκαετία του ‘30 ή και του ’40 ίσως και να απασχολούσε την καλλιτεχνική πένα του Φρανκ Κάπρα. Μόνο που το αποτέλεσμα αυτής εδώ της ταινίας κάνει προσβλητική ακόμα και τη μακρινή αναφορά στο όνομα του θρυλικού παραμυθά του – χρεοκοπημένου πλέον – «αμερικανικού ονείρου». Αντ’ αυτού, έχουμε ένα φιλμ δύο άκρων, το ένα ξεκινώντας ως «ξεφούσκωτη» και πολιτικά ορθή μίξη του «Λύκου της Wall Street» και του «Το Μεγάλο Σορτάρισμα», με τον Μπάτλερ να γκαρίζει εντολές και να κλείνει ανήθικες, έως και παράνομες συμφωνίες στο όνομα της φιλοδοξίας και του ανταγωνισμού, καθώς το αδηφάγο αφεντικό του (ο Νταφόου σε ρόλο «παίρνω τα λεφτά και τρέχω»!) ανακοινώνει πως, όταν αποσυρθεί συντόμως, θα παραδώσει την εταιρεία ή στον Μπάτλερ ή στην πιο «ηθική» ανταγωνίστριά του στο γραφείο. Από την άλλη, όταν γυρίζει σπίτι του, η ταινία τουμπάρει σε οικογενειακό δράμα τόσο κλισεδιάρικο που ανταγωνίζεται φτηνές αμερικανικές τηλεταινίες των αρχών του ‘90 ή ακόμα και εκείνες τις γλυκερές-μέχρι-θανάτου αμερικάνικες διαφημίσεις για ασφάλειες ζωής! Ο πατέρας που χάνει τις οικογενειακές γιορτές και δεν δείχνει να εκτιμά αυτό που έχει (μια υπέροχη οικογένεια) μέχρι να το δει να κλονίζεται με τον πιο δραματικό τρόπο, η αγάπη του ζευγαριού που κινδυνεύει από τη φιλοδοξία τού ήρωα, μπλα μπλα μπλα… Η Γκρέτσεν Μολ, στον ρόλο της πολύπαθης συζύγου και μετέπειτα τραγικής μητέρας, είναι η μόνη που κάπως διασώζεται, αν και δεν τη βοηθούν οι εξεζητημένοι και αβάσταχτα μελοδραματικοί διάλογοι που υπονομεύουν ακόμα και τις ελάχιστες συμπαθείς σκηνές της ταινίας, ενώ, δυστυχώς, στην ίδια συνομοταξία μπαίνει αναπόφευκτα και η μικρή υποπλοκή του χαρακτήρα του Άλφρεντ Μολίνα, ο οποίος απλά χαραμίζεται και που υπάρχει εδώ.

To κακό είναι πως ο Γουίλιαμς προσπαθεί μάταια να κάνει τον κεντρικό του ήρωα συμπαθή, προσπερνώντας τις ανήθικες τακτικές του, την αργοπορία του και την αποξένωσή του από την οικογένειά του (κι έναν περιστασιακό, σχεδόν ανεπαίσθητο ρατσισμό), δείχνοντας εντελώς παράδοξα τις δύο αντιφατικές πλευρές τού χαρακτήρα του, έτσι ώστε να δικαιολογήσει την τελική αλλαγή πορείας της ζωής του. Και αποτυγχάνει.

Είναι μάλλον εγγυημένο πως δεν πρόκειται να δείτε πιο συναισθηματικά και (το χειρότερο) κακογραμμένα εκβιαστική ταινία φέτος. Όταν ο Μπάτλερ με τον άρρωστο γιο του έχουν διαλόγους του στυλ «μπαμπά, πιστεύεις στον Θεό;» ή όταν ο μικρός τον ρωτά τι συνέβη με τους Δίδυμους Πύργους για να συμπληρώσει την ερώτηση με το «στενοχωρήθηκες τότε;», ξέρεις πως ο δημιουργός της σε δουλεύει ως θεατή κανονικά και… φτηνά. Οι σκηνές όπου χαρακτήρες κρυφακούν εξομολογήσεις άλλων, η κρίση ανθρώπινης αξιοπρέπειας που καταλαμβάνει σταδιακά τον πρωταγωνιστή καθώς και το εξοργιστικά χαρούμενο φινάλε μάλλον θα κάνουν τα κόκκαλα του μακαρίτη του Κάπρα να στριφογυρίζουν, όπως πιθανώς και τα οπίσθια της πλειοψηφίας των θεατών που θα την επιλέξουν για την κινηματογραφική τους έξοδο.

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Αν είστε πιστοί θαυμαστές του Μπάτλερ (εντάξει, και της μελούρας) κι έχετε ακόμα ελπίδες για την καριέρα του, μάλλον δεν θα κακοπεράσετε, βλέποντας τον αγαπημένο σας ηθοποιό να σφίγγεται να βγάλει το απαιτούμενο συναίσθημα. Οι υπόλοιποι… σύντομα στο ντιβιντάδικο της γειτονιάς σας!


MORE REVIEWS

ΓΚΟΤΖΙΛΑ x ΚΟΝΓΚ: Η ΝΕΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ένα μυστηριώδες σήμα (κινδύνου;) έρχεται από τα βάθη της Κοίλης Γης και καλεί την ερευνητική ομάδα που προστατεύει τον Κονγκ στη Νήσο του Κρανίου να βρεθεί στα έγκατα αχαρτογράφητων περιοχών, ελπίζοντας να μην αναμειχθεί και ο Γκοτζίλα, προκαλώντας νέες επικές μάχες.

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.