FreeCinema

Follow us

ΜΗΝ ΑΝΑΣΑΙΝΕΙΣ (2016)

(DON'T BREATHE)

  • ΕΙΔΟΣ: Θρίλερ
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Φέντε Άλβαρεζ
  • ΚΑΣΤ: Τζέιν Λίβι, Στίβεν Λανγκ, Ντίλαν Μινέτ, Ντάνιελ Ζοβάτο
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 88'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: FEELGOOD

Τρίο νεαρών διαρρηκτών εισβάλλει σε απομονωμένη οικία τυφλού βετεράνου του πολέμου, ο οποίος (ενδεχομένως) κρύβει εκεί δελεαστικά υψηλό ποσό χρημάτων από την ασφάλεια ατυχήματος που κόστισε τη ζωή της κόρης του. Θα βρουν τα λεφτά; Και πόσοι θα μείνουν ζωντανοί μέχρι το ξημέρωμα;

Μετά το επιτυχημένο remake του «Evil Dead» (2013), ο Φέντε Άλβαρεζ κατεβάζει (δυστυχώς) τους τόνους σε gore και splatter για ένα σαφώς πιο κλειστοφοβικό θρίλερ που ως ιδέα εκμεταλλεύεται τα ατού του, χωρίς όμως να προσφέρει κάτι πραγματικά ανατρεπτικό στο είδος. Πάνω-κάτω περιμένεις την εξέλιξη της ιστορίας, οι εκπλήξεις είναι μάλλον λίγες, αλλά το σασπένς λειτουργεί και κρατά το ενδιαφέρον σου μέχρι το (ανοιχτό και πανέτοιμο για sequel) φινάλε. Περιέργως, περισσότερο αψυχολόγητη θα χαρακτήριζα την αρχική σκηνή, η οποία κάνει ένα αχρείαστο spoiler ως προς την εξέλιξη και την τύχη της βασικής ηρωίδας.

Πετυχημένη η επιλογή του ερειπωμένου και διαλυμένου οικονομικά Ντιτρόιτ ως σκηνικού της δράσης, που θέλει τρεις νέους να κλέβουν σπίτια πλουσίων, σε μια προσπάθειά τους να συγκεντρώσουν χρήματα και να «την κάνουν» για Καλιφόρνια. Ένας από αυτούς, χάριν του σεκιουριτά πατέρα του, έχει πρόσβαση σε κωδικούς συναγερμών ή και κλειδιά σπιτιών, συνήθως βάζει όριο στην αξία των κλοπιμαίων υπολογίζοντας και το βάρος της ποινής εάν συλληφθούν και είναι η φωνή της λογικής, μαζί με το επιπλέον κίνητρο τού να κινήσει το ενδιαφέρον της Ρόκι, την οποία γουστάρει αλλά δεν τολμά να φλερτάρει, διότι είναι η κοπέλα του «αρχηγού» της συμμορίας τους.

Εκείνος είναι που θα πάρει το tip, περί της ύπαρξης ενός μεγάλου σε ηλικία και μοναχικού άνδρα που είχε χάσει την κόρη του εξαιτίας ατυχήματος και της απερισκεψίας πλουσιοκόριτσου, οι γονείς τού οποίου φρόντισαν να αμειφθεί αδρά από ασφαλιστική εταιρεία, ώστε ο πενθών πατέρας να δώσει τόπο στην οργή. Ο άνδρας αυτός τυγχάνει και τυφλός (θετική παράμετρος), αν και vet (πληροφορία που θα έπρεπε να υποψιάζει… ανησυχητικά). Με τα σύνεργά τους ανά χείρας, οι τρεις πρωταγωνιστές θα βρεθούν έξω από την οικία τού υποψήφιου θύματός τους σε ώρα βραδινή και αρκούντως περασμένη, χωρίς τη σιγουριά τού τι έχουν να αντιμετωπίσουν εντός…

Από εκείνη τη στιγμή ξεκινά ένας κύκλος βίας, καθώς ο στόχος τους οπλοφορεί και το σπίτι κρύβει και παγίδες, με τον ιδιοκτήτη του να έχει ένα σημαντικό προσόν απέναντι στους διαρρήκτες: εκείνος «βλέπει» καλύτερα μέσα στο απόλυτο σκοτάδι! Με το πρόβλημα του εντοπισμού των χρημάτων (που μπορεί και να μην υπάρχουν!), με ένα Rottweiler – φύλακα που δεν εξοντώνεται εύκολα, με τα περισσότερα δωμάτια να οδηγούν σε αδιέξοδο (κάγκελα, λουκέτα ή κλειδαμπαρωμένες πόρτες), οι τρεις ήρωες θα τα βρουν γρήγορα σκούρα και μέσα σε λίγα λεπτά θα… εκλιπαρούν να έρθει να τους σώσει η αστυνομία! Και υπάρχουν και άλλα κρυφά χαρτιά στο σενάριο…

Οι πιο παλιοί θα σκεφτούν το «Περίμενε Μέχρι να Νυχτώσει» (1967), κάποιοι θα περιμένουν μια σκηνή κορύφωσης παρόμοια με εκείνη του night vision από τη «Σιωπή των Αμνών» (1991), άρα, όπως αντιλαμβάνεσαι, το θέαμα είναι λίγο-πολύ προβλέψιμο. Υπάρχουν κάποιες… πτώσεις που θα ξαφνιάσουν ευχάριστα, υπάρχει ωραία αγωνία που συνοδεύει την ευαισθησία στις αισθήσεις του σπιτονοικοκύρη, υποχρεώνοντας τους διαρρήκτες να προσέχουν τον παραμικρό θόρυβο που κάνουν ή και την αναπνοή τους, φυσικά, απλά η ιστορία δεν έχει ασχοληθεί τόσο με τους χαρακτήρες ώστε να νοιαστείς πραγματικά για την κατάληξή τους και τα ευρήματα που αφορούν το σπίτι δεν εξαντλούνται με δημιουργικό τρόπο σκηνοθετικά, έστω κι αν ο Άλβαρεζ καταφέρνει να του δώσει μια πραγματικά λαβυρινθώδη διάσταση.

Βλέποντας την τεράστια εισπρακτική απήχηση του «Μην Ανασαίνεις» στις ΗΠΑ, σε πιάνει μια κάποια ανησυχία για την ύπαρξη sequel. Ας κρατήσουμε την αναπνοή μας και ας ευχηθούμε για το αντίθετο!

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Δεν είναι ταινία τρόμου, τελικά! Αυτό για εκείνους που μπορεί να διστάσουν και φοβούνται το είδος. Εισέρχεστε άφοβα, αν αγαπάτε το σασπένς, ολίγες ανατροπές, δραματικές εντάσεις και όλα εκείνα τα θριλερικά στοιχεία που μπορούν να σας κρατάνε… στην τσίτα, στο κάθισμα ενός κινηματογράφου. Εάν τρομάξετε και λίγο παραπάνω, τουλάχιστον μην φωνάζετε στο σινεμά, οι πρωταγωνιστές του φιλμ δεν πρόκειται να ακούσουν τις προειδοποιήσεις σας! Εάν απεχθάνεστε αυτό που στην αλλοδαπή αποκαλούν «cheap thrills» και το εντελώς mainstream θέαμα, θα βαριανασαίνετε…


MORE REVIEWS

ΑΓΡΙΑ ΦΥΣΗ

Ολιγοήμερο ταξίδι εταιρικού bonding σε απομονωμένο hiking retreat αυστραλέζικου εθνικού πάρκου καταλήγει σε θρίλερ, με την εξαφάνιση μιας γυναίκας η οποία (διόλου συμπτωματικά;) λειτουργούσε ως πληροφοριοδότης για λογαριασμό ομοσπονδιακών πρακτόρων. Υπάρχει χρόνος για να βρεθεί ζωντανή ή μήπως πρόκειται για ένα καλοστημένο σχέδιο δολοφονίας;

ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΔΕΣΜΟΣ

Στο μεγάλο «πουθενά» του Νέου Μεξικού, κάπου στα ‘80s, η Λου, επιστάτρια ενός βουτηγμένου στην τεστοστερόνη γυμναστηρίου, θα ερωτευθεί την Τζάκι, μια bodybuilder περαστική από τα μέρη εκείνα, που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, μα ονειρεύεται περισσότερα μούσκουλα και δόξα. Γύρω τους, όμως, συγκεντρώνονται αρκετά… πτώματα και χρέη παλιά κι αλύτρωτα.

ΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

Όταν έπειτα από έλεγχο αλκοτέστ του αφαιρείται το δίπλωμα οδήγησης, ο Μαρκ οφείλει να περάσει από μια σειρά ιατρικών και ψυχολογικών σεμιναρίων αξιολόγησης, εάν επιθυμεί να το πάρει ξανά πίσω. Το αληθινό πρόβλημα του Μαρκ, όμως, δεν είναι η προσωρινή απώλεια του διπλώματός του, αλλά η μη συνειδητοποίηση της κατάστασης την οποία βιώνει ως… αλκοολικός.

ΕΓΩ, ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ

Δύο έφηβα αγόρια ξεκινούν από το Ντακάρ της Σενεγάλης κυνηγώντας το όνειρο της καλύτερης ζωής στην Ευρώπη. Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιταλία, να εύχεσαι να μην είναι μακρύς ο δρόμος.

ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΟΠΛΟΙΟ

Η καθημερινότητα στο πλωτό κέντρο φροντίδας πασχόντων από ψυχικές διαταραχές «Adamant», το οποίο βρίσκεται δεμένο σε προβλήτα του Σηκουάνα στο Παρίσι.