ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ SINGLES (2016)
(HOW TO BE SINGLE)
- ΕΙΔΟΣ: Κομεντί
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κρίστιαν Ντίτερ
- ΚΑΣΤ: Ντακότα Τζόνσον, Ρέμπελ Γουίλσον, Λέσλι Μαν, Άλισον Μπρι, Ντέιμον Γουέιανς Τζούνιορ, Άντερς Χολμ, Νίκολας Μπράουν, Τζέικ Λέισι
- ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 110'
- ΔΙΑΝΟΜΗ: TANWEER
Τέσσερις γυναίκες στη Νέα Υόρκη του σήμερα μαθαίνουν το… «πιο καλή η μοναξιά» ή το ρομαντικό αντίδοτό του στις σχέσεις, με κάμποσες αποτυχίες ή one-night stands στο ενεργητικό τους.
Είναι μια μπερδεμένη εποχή. Στην οποία οι φοβίες είναι περισσότερες από τα «θέλω», είτε αυτό λέγεται… αχαλίνωτο και χωρίς δεσμεύσεις σεξ, είτε λέγεται δεσμός και «εξάρτηση» από τον σύντροφό σου, είτε φτάνει ώς την ύστατη «δοκιμασία» τού γάμου και της παντοτινής συνύπαρξης. Και είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να βλέπεις το mainstream σινεμά τού σήμερα να σκέφτεται τόσο ρεαλιστικά, να αναθεωρεί ή να ανατρέπει το είδος της ρομαντικής κωμωδίας, χωρίς όμως να διαγράφει από πάνω του το στοιχείο της κινηματογραφικής «παραμύθας» και κάποιες συνταγές οι οποίες είχαν πάντοτε ως απώτερο σκοπό τη feelgood διάθεση του θεατή.
Από μια άποψη, ο χειρισμός οφείλει πολλά στην τηλεοπτική… προϊστορία (πλάκα-πλάκα, μιλάμε για το 1998, εντάξει;) του «Sex and the City», η γραφή τού οποίου άλλαξε πολλά στο είδος. Σίγουρα δεν υπάρχει από πίσω μια τόσο δυνατή σε σκιαγράφηση χαρακτήρων και διαλόγους πένα όπως του Τζαντ Άπαταου, όμως ο «Οδηγός για Singles» τολμά κάτι το αρκετά σύγχρονο και μέχρι πρότινος σπάνια αποδεκτό σε γυναικείας (κυρίως) θεματολογίας κομεντί: δεν δαιμονοποιεί την επιλογή στη μοναχικότητα, την «κακοτυχία» του να μένεις single ή το να μη σου στεριώνει μόνιμη σχέση.
Ο κεντρικός χαρακτήρας της Άλις (όχι τυχαία για τα ταμεία η επιλογή της πρωταγωνίστριας των «Πενήντα Αποχρώσεων του Γκρι», Ντακότα Τζόνσον, εδώ σαφώς πιο «γήινα» φυσική και ειλικρινής στο παίξιμο) είναι εκείνος που πατάει «φρένο» στη νεανική σχέση χρόνων που διατηρούσε, για να νιώσει την εμπειρία της ελευθεριότητας στη μεγάλη πόλη, με το ίδιο νόμισμα να την πληγώνει ουσιαστικά και αιφνιδιαστικά, όταν εκείνος ερωτεύεται άλλη και την αφήνει όντως μόνη! Δίπλα της, η μεγάλη της αδελφή που είναι μαία και λατρεύει τα παιδιά αλλά μένει έγκυος με… σπέρμα δότη, ανίκανη να αφήσει άλλον άνθρωπο να μπει στη ζωή της, η παχύσαρκη συνάδελφος στο δικηγορικό γραφείο που πηδιέται ασύστολα με ό,τι βρει στα bars και τα ξενύχτια, και ο πιο δευτερεύων ρόλος της μανιακής με το ιντερνετικό dating που ονειρεύεται express γάμο και σιγουριά.
Υπάρχουν και οι άνδρες, φυσικά, με βασικό «δορυφόρο» έναν πηδηχταρά barman που έχει αναπτύξει ιδιότητες μέντορα στο πώς να μην σου κάθεται σαν αγκίστρι η γκόμενα μετά το one-night stand, όμως και εκείνοι πάσχουν από παρόμοιες «ασθένειες» αβεβαιότητας και ανασφάλειας, αφήνοντας κάποτε το πληγωμένο κομμάτι του εαυτού τους να φανεί στην οθόνη. Αλλά, ας μην γελιόμαστε, ο «Οδηγός για Singles» έχει φτιαχτεί 100% για το γυναικείο κοινό, δεν μοιάζει τόσο με ταινία για dating όσο με κινηματογραφική εξομολόγηση και test αυτογνωσίας πριν το επόμενο level αποφάσεων ζωής για κάθε είδους θηλυκό εκεί έξω. Και αυτό το πράγμα το κάνει υπέροχα, ακόμη κι όταν η «κοιλιά» τού party γενεθλίων στην ταράτσα απειλήσει ολόκληρο το φιλμ με διολίσθηση προς την αποτυχία. Θα βρει τον τρόπο να σε ανυψώσει στο φινάλε, με ένα βλέμμα «διπλής» σημασίας προς τον φακό, λες και μιλάει σε σένα, προσωπικά.