FreeCinema

Follow us

ΜΠΕΛ & ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ 2: Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ (2015)

(BELLE ET SEBASTIEN 2: L’ AVENTURE CONTINUE)

  • ΕΙΔΟΣ: Περιπέτεια
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κριστιάν Ντιγκέ
  • ΚΑΣΤ: Φελίξ Μποσουέ, Τιερί Νεβίκ, Τιλάν Μπλοντό, Τσεκί Καριό
  • ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 97'
  • ΔΙΑΝΟΜΗ: ODEON

Η πολυαναμενόμενη επιστροφή της Αντζελίνα στο χωριουδάκι Σαν Μαρτίν μετά την Απελευθέρωση από τους Ναζί μετατρέπεται σε τραγωδία από τα νέα της συντριβής της πτήσης της κοντά στα σύνορα. Αρνούμενοι να πιστέψουν ότι η φίλη τους χάθηκε, ο Σεμπαστιάν, ο «παππούς» του και η σκυλάρα Μπελ παίρνουν τα βουνά για χειριστή μονοκινητήριου που θα ερευνήσει από αέρος την εξαπλούμενα φλεγόμενη περιοχή του δυστυχήματος. Οι αφανώς παλιοί δεσμοί τού απρόθυμου πιλότου με τους επισκέπτες του, μια ragazzina και η όσφρηση της «τσοπάνας» Φλοξ πού θα τους οδηγήσουν;

Oui, σκαρφαλώνει αισθητά ψηλότερα απ’ την προ διετίας ταινία που εγκαινίασε τη μεταφορά στο πανί των ηρώων της σειράς βιβλίων της Σεσίλ Ομπρί που μεγάλωσε γενιές Γαλλακίων. Malheureusement, ξύνεται στην γκλίτσα του και για bitching, από τους απαιτητικότερους ενήλικους θεατές τουλάχιστον, το δεύτερο rando en montagne του franchise με Σέρπα έναν βετεράνο των genre B κι εσχάτως των τηλεταινιών, επιλεγμένο χάρη στις ικανότητες animal wrangling (εκεί ήταν ένα άλογο και ο συμπρωταγωνιστής & διασκευαστής επίσης ενός παιδικού βιβλίου, Γκιγιόμ Κανέ) που επέδειξε τελευταία προ διετίας στο απρόβλητο εδώ «Jappeloup: Η Ψυχή του Πρωταθλητή».

Το βαλάντιο της Gaumont (γλυκαθείσης από το σουξέ της πρώτης ταινίας) πιάνει τόπο στο ζεμπίλι τής ακονισμένης στην πέτρα της filmer πείρας ικανότητας του Ντιγκέ να κρατάει σε αναμμένα κάρβουνα με τα συναρπαστικά στοιχειώδη τον μικρομέγαλο συνταξιδιώτη. Ένα δεύτερο… αεροπλανικό απρόοπτο που θα προσγειώσει στο ψάξιμο από εδάφους την Αζόρ, τον μπόμπιρα και τον νέο (ή μήπως όχι τόσο νέο, τι θα «πει» ένα μενταγιόν;) κηδεμόνα του · ένα συναπάντημα με άγρια αρκούδα που θα προσθέσει στην παρέα μια Ιταλιδούλα που παριστάνει το αγόρι (το γιατί εξηγείται σε μια απ’ τις αδεξιότερες στάσεις του ποδαράτου) · το πρόσωπο με πρόσωπο με τις φλόγες όλων αυτών (και ενός ακόμη χαρακτήρα – κλειδιού της πλοκής).

Περιττό να ειπωθεί ότι στα ανωτέρω ο ρόλος που διαδραματίζει η κάτασπρη μαλλιαρή γίγας, χαϊδεμένη δεόντως εκτός της… στημένης καλά δράσης και σε όχι γλυκανάλατα συνεχή κοντινά πλάνα αντίδρασης, είναι κομβικός: θα κάνει καλοπρόθετα τη ζημιά της, θα σώσει την κατάσταση, θα ξετρυπώσει το σασπενσιάρικα ζητούμενο. Αλλά, συγγνώμη κιόλας, είναι γελοίο το ότι ένας υποτιθέμενα άγριος λαγός του δάσους σχεδόν κοιτάζει την κάμερα και τρίβει με τα πόδια τη μουσούδα του αντί να γίνεται λαγός μπροστά στην ξαφνική θέα της πελώριας Μπελ και του μικρού κυρίου της. Άσε το ότι από το «Νώε» είχαμε να δούμε έναν λύκο, μια αλεπού, ένα ελάφι, έναν χοίρο και άλλα μικρότερα ζωντανά να «την κάνουν» το ένα μετά το άλλο σαν στρατιωτάκια στη γραμμή απ’ τ’ αριστερά προς τα δεξιά μέσα στο κάδρο τάχα μου για να γλυτώσουν από την πυρκαγιά. Τόση εξημέρωση;

Και το χαραγμένο μονοπάτι των ιδε(ωδ)ών του σεναρίου δεν πάει πολύ πίσω. Τα διδάγματα που εν πολλοίς έκαιγαν την πρώτη ταινία έχουν γίνει – ευτυχώς – μπουχός, αλλά η ίντριγκα εν κρυπτώ (που όμως μας αποκαλύπτεται πρώιμα, να μη σπάει το μυαλουδάκι του και το target group…) οικογενειακής σύσφιγξης ακολουθείται βατά και ακολουθεί γνώριμους σταθμούς δοκιμασιών (ο εγωισμός των μεγάλων, η αμάθεια της πρώτης ηλικίας, οι κίνδυνοι της φύσης) προ του τελικού θριάμβου της πίστης της αγάπης στο αδύνατο δια του «η ισχύς εν τη ενώσει». Ακόμη χειρότερα, το πώς ένας σκύλος μπορεί να ακολουθήσει επί χιλιόμετρα στο ύπαιθρο μια ανθρώπινη μυρωδιά από παλιόρουχο ενώ γύρω του γίνεται της στάχτης και της μπούρμπερης, το γιατί χρειάζεται ένα μασούρι δυναμίτιδας για να διασπάσει μια φλου πύρινη ζώνη σε χέρσο έδαφος, το πώς ο ίδιος Μολώχ κινείται τα-ζώα-μου-αργά αλλά αίφνης φουντώνει κατακόρυφα και απειλεί να πνίξει το σμάρι μας στις αναθυμιάσεις στα βραχώδη σωθικά ενός βουνού είναι ερωτήματα που οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος με απολυτήριο Λυκείου πρέπει να κάνει, αν μη τι άλλο μετά το πέρας αυτού του ασφαλούς παχνιού για όλη την οικογένεια.

Που βρίσκει τον Καριό σε στριφνό comic relief «ριγμένο» στο δεύτερο κομμάτι του συμπούρμπουλου, ενώ τα dissolve σε συντομευμένες σκηνές πάνε σύννεφο, τα 2D και 3D εφέ δεν είναι για βλαχαδερά, η θέα του βουνού και του λόγγου χαρίζει ανάσες σε σχεδόν όλες τις σκηνές, ο Νεβίκ πλασάρει ένα je ne sais quoi Ιντιάνα Τζόουνς χωρίς καπελαδούρα & μαστίγιο, και το στενό πια κονέ του λιλιπούτειου φάτσα Μποσουέ με την καλύτερή του φίλη θα βγάλει το «Άχου το!». Τα σάλια και η τρίχα, όμως, δεν κρύβονται. Ποιμενικό εποχής τραβάς εδώ και δη από το λουρί. Ε, μη μου θες και πεντιγκρί…

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

Το stray.gr και οι συν αυτώ πάνε κουνώντας τις ουρές τους. Θέρετρο που θα ικανοποιήσει, επίσης, εν γένει τις φαμίλιες στην εκδρομή στο κοντινότερο σινεμά. Λύσσαξες με το πρώτο; Αυτό το ‘χουν εκπαιδεύσει λίγο καλύτερα – αλλά ράτσας δεν είναι. Οι arthouse-άδες ενδέχεται να το παραδεχτούν τουλάχιστον ως ευρωπαϊκό «αρφ» που δείχνει δόντια σε αντίστοιχες αμερικανιές. Η PETA γαβγίζει (προσυπογράφουμε) γιατί δεν παίρνει credit ονομαστικά η «Χιονάτη» – γομάρι. Άγκι, RIP, δεν σε ξεχνάμε στα τετράμηνά σου.


MORE REVIEWS

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΟΡΜΙΑ

Ποια είναι τα όρια των δικαιωμάτων μας επάνω στο ίδιο μας το σώμα, σε συνάρτηση με τις ανά την Ευρώπη υπάρχουσες νομοθετικές ρυθμίσεις που ορίζουν το πόσο αυτό μας ανήκει; Ένα έργο τεκμηρίωσης που επιχειρεί να θίξει και να απαντήσει σε πολλά νομικά και ηθικά διλλήματα… ζωής και θανάτου.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπολόνια, 1858. Εξάχρονο αγόρι οικογένειας Εβραίων τίθεται αναγκαστικά υπό την επιμέλεια του Πάπα, προκειμένου να μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Οι γονείς του θα κάνουν τα πάντα για να το πάρουν πίσω, όμως, η κόντρα με την παπική Ρώμη δεν είναι απλή υπόθεση.

Η ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυλακόβιος αρχαιοκάπηλος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όπου ξαναβρίσκοντας την παλιοπαρέα των συναδέλφων του, ξηγιέται… παλιά του τέχνη κόσκινο. Ή μήπως κυνηγάει χίμαιρες;

ΚΟΥΚΛΕΣ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ

Νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται αιρετικής στάσης ζωγράφο και performance artist. Όταν η δεύτερη πεθαίνει, η πρώτη αγωνίζεται να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία, ζητώντας να παραλάβει τη σορό της αγαπημένης της συντρόφου.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Lancia θέλει να κερδίσει πάση θυσία το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983, όμως, το μοντέλο της 037 υστερεί σημαντικά έναντι της τετρακίνητης γερμανικής τεχνολογίας του Audi Quattro. Ο εκτελεστικός της Διευθυντής, Τσέζαρε Φιόρι, έχει μερικές πονηρές ιδέες οι οποίες ενδεχομένως μπορούν ν’ αλλάξουν τη διαφαινόμενη πορεία των πραγμάτων. Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.