του Ηλία Φραγκούλη

Ενδιαφέρον το timing του editorial της εβδομάδας με την είδηση αυτή: οι New York Times ανακοίνωσαν πως δεν θα συνεχίσουν να γράφουν κριτικές για όλα τα νέα φιλμ που διανέμονται στους κινηματογράφους της Νέας Υόρκης, εξαιτίας του τεράστιου όγκου ταινιών που κυκλοφορούν εκεί κάθε εβδομάδα! Αν, δηλαδή, εμείς γκρινιάζουμε που την ερχόμενη Πέμπτη (28 Μαΐου, έτσι;) έχουμε να αντιμετωπίσουμε 10 κινηματογραφικές πρεμιέρες στην Αθήνα, τι να πουν και οι εκεί συνάδελφοι, οι οποίοι τούτη την εβδομάδα κλήθηκαν να γράψουν κριτικές για… 17 ταινίες (ή 22 το επταήμερο που πέρασε!);

Το θέμα έγινε είδηση στο Variety κατόπιν e-mail που έλαβε το έντυπο από το «μεγάλο αφεντικό» των κριτικών κινηματογράφου των New York Times, Α. Ο. Σκοτ, μέσω του οποίου ο τελευταίος ενημέρωνε τους film publicists της Νέας Υόρκης ότι η εφημερίδα του δεν πρόκειται πλέον να «καλύπτει» με τις κριτικές της όλα τα νέα φιλμ που θα διανέμονται στην πόλη. Αιτία, η εξωφρενική αύξηση των ταινιών που κυκλοφορούν στους κινηματογράφους.

Εδώ και χρόνια είχε προηγηθεί το «μέτρο» αμερικανικών εταιρειών διανομής, οι οποίες άφηναν εκτός δημοσιογραφικών προβολών ορισμένα φιλμ που, προφανέστατα, η κριτική θα… «έσκιζε» (με την κακή έννοια), αφήνοντας τον εκάστοτε κριτικό να επιλέξει αν θέλει να παρακολουθήσει το κάθε… «σκουπίδι» στο σινεμά, μαζί με τους θεατές, και να γράψει κατόπιν γι’ αυτό. Αρκετοί κριτικοί είχαν δηλώσει τη δυσαρέσκειά τους, όμως, σήμερα φαίνεται πως έχουν τη διάθεση να απαντήσουν… με το ίδιο νόμισμα, όχι μονάχα λόγω χώρου στις εφημερίδες τους, αλλά και επειδή οι δεκάδες των νέων ταινιών και εξοντώνουν το επάγγελμα και δεν υπάρχει λόγος να γραφτεί κάτι ουσιαστικό για τα περισσότερα από αυτά τα φιλμ!

Σε επικοινωνία που είχε το Variety με τον Α. Ο. Σκοτ, ο κριτικός δήλωσε πως η απόφαση αυτή είχε παρθεί από τις αρχές του χρόνου και, πλέον, η εφημερίδα θα την κάνει πράξη άμεσα. Αρκετοί πιστεύουν πως με τη νέα πολιτική της εφημερίδας πρόκειται να πληγούν οι ανεξάρτητες, μικρότερες παραγωγές, όμως η απάντηση των New York Times σε αυτό είναι ότι κάποια φιλμ που έπρεπε να βγαίνουν straight to DVD, σήμερα παίζονται για μια εβδομάδα στην όποια αίθουσα του Μανχάταν, για να κάνουν μετά το πέρασμα στο VOD, με το πλασάρισμα της «κινηματογραφικής διανομής» και το επιπλέον publicity της κριτικής των NYT. «Έχουμε τρεις κριτικούς κινηματογράφους και απασχολούμε και μερικούς freelancers, αλλά απαιτεί χρόνο και χώρο και συντακτική επιμέλεια, και κοστίζει αρκετά χρήματα για να γράφονται κριτικές για τόσες ταινίες», πρόσθεσε ο Σκοτ.

Η ανησυχία που προκύπτει σε σχέση με τα ντοκιμαντέρ, για τα οποία ο κανονισμός των Όσκαρ απαιτεί να έχουν κινηματογραφική διανομή αλλά και να έχει γραφτεί κριτική των φιλμ είτε από τους New York Times είτε από τους L.A. Times «for consideration», ώστε να έχουν δικαίωμα να προταθούν, η εφημερίδα απάντησε πως ποτέ δεν είχε συμφωνήσει ή πάρει μέρος σε αυτή την απόφαση της Ακαδημίας και ότι το αντίστοιχο φύλλο του Λος Άντζελες αρκεί για να τύχει οσκαρικής υποψηφιότητας κάποιο ντοκιμαντέρ.

Όπως φαίνεται, τουλάχιστον στη Νέα Υόρκη, μια κριτική, ασχέτως αρνητικής ή μη αξιολόγησης, μεταφράζεται σε δυνατό publicity για τις εταιρείες και τους αναγνώστες, έχει λόγο ύπαρξης και σχολιάζεται. Όταν… δεν υπάρχει, όμως; Μήπως, τελικά, αυτή είναι η χειρότερη «τιμωρία» απέναντι στον καταιγισμό των παραγωγών και της διανομής σήμερα;