FreeCinema

Follow us
26.0712:40

Forza Venezia!


Το Φεστιβάλ Βενετίας κλείνει φέτος τα 70 και, όπως φαίνεται, πλήθος stars αλλά και περισσότερο «φεστιβαλικές» μορφές, παλιοί γνώριμοι του θεσμού αλλά και νέες «αφίξεις», θα περπατήσουν στα τέλη του Αυγούστου το κόκκινο χαλί του για να το γιορτάσουν. Όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις για το φετινό πρόγραμμα των ταινιών σε όλα τα παράλληλα τμήματα βρίσκονται εδώ!

Με 20 ταινίες που θα διαγωνιστούν για τον φετινό Χρυσό Λέοντα, το επετειακό 70ο Φεστιβάλ Βενετίας μπορεί να περηφανεύεται για την πολυσυλλεκτικότητα των συμμετοχών. Αρκετές αμερικανικές παραγωγές που υπόσχονται να τραβήξουν τα flash των φωτογράφων στο κόκκινο χαλί, υπολογίσιμες συμμετοχές από την Ευρώπη, ιαπωνικό αέρα από ίσως τον μεγαλύτερο δημιουργό ταινιών κινουμένων σχεδίων που έχει γνωρίσει η χώρα, όχι ένα αλλά δύο ντοκιμαντέρ (!) και – το ευχάριστο για μας – μια ελληνική συμμετοχή, που επιβεβαιώνει την προτίμηση του ιταλικού Φεστιβάλ στον νέο ελληνικό κινηματογράφο, δημιουργούν ένα πρωτότυπο πρόγραμμα, που συνδυάζει ασφαλείς και απρόβλεπτες επιλογές.

Miss Violence 3

Ανάμεσα σε όλα, ο Αλέξανδρος Αβρανάς, μετά το «Without» του 2008, επιστρέφει επιτέλους στον κινηματογράφο και κατοχυρώνει τη θέση του στο διαγωνιστικό τμήμα του αρχαιότερου κινηματογραφικού Φεστιβάλ του κόσμου με το «Miss Violence», όπου ακολουθεί την ιστορία μιας οικογένειας που βρίσκει την εντεκάχρονη κόρη της να πέφτει από το μπαλκόνι ανήμερα των γενεθλίων της με ένα χαμόγελο στα χείλη. Ο Αβρανάς συνεχίζει την παρουσία των ελληνικών ταινιών στο Λίντο, ύστερα από τις βραβεύσεις του «Attenberg» με το βραβείο γυναικείας ερμηνείας το 2010 και των «Άλπεων» με το βραβείο σεναρίου ένα χρόνο μετά. Θα επαναληφθούν και φέτος τα ευχάριστα;

zero-theorum-filming

Έξι αμερικανικές παραγωγές (και συμπαραγωγές) συν ένα ντοκιμαντέρ συμπληρώνουν μερικές ακόμα θέσεις του διαγωνιστικού τμήματος. Η πολυαναμενόμενη επιστροφή του Τέρι Γκίλιαμ με το «Zero Theorem» ανακοινώθηκε κι επίσημα (μετά τις ανεπίσημες δηλώσεις του ίδιου του σκηνοθέτη) από το Φεστιβάλ, που θα υποδεχθεί μαζί με τον σκηνοθέτη στη Βενετία τους Κρίστοφ Βαλτς, Ματ Ντέιμον, Μελανί Τιερί και Τίλντα Σουίντον. Παράλληλα, ο σκηνοθέτης της «Γέννησης» και του «Ερωτικού Κτήνους», Τζόναθαν Γκλέιζερ, ύστερα από μήνες αναμονής σχετικά με την τύχη της τελευταίας του ταινίας, που παρακολουθεί τη Σκάρλετ Τζοχάνσον ως δολοφονική εξωγήινη στα υψίπεδα της Σκωτίας, επιστρέφει στο Φεστιβάλ με το «Under the Skin» και μπαίνει αυτόματα στη λίστα με τις πιο αναμενόμενες ταινίες ολόκληρης της διοργάνωσης (και της χρονιάς). Ο Νίκολας Κέιτζ προσπαθεί να ανακτήσει το χαμένο του prestige πρωταγωνιστώντας στο δεύτερο (και πιο δραματικό) καινούργιο φιλμ του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν για φέτος, «Joe», ενώ η Κέλι Ράιχαρντ (της φήμης των «Γουέντι και Λούσι» και «Meek’s Cut-Off») επιστρέφει στις αίθουσες του Λίντο με ένα οικολογικό θρίλερ ονόματι «Night Moves» και τους Τζέσι Άιζενμπεργκ, Ντακότα Φάνινγκ και Πίτερ Σάρσγκααρντ στις αποσκευές.

Under the Skin

Κανένα από τα παραπάνω φιλμ, όμως, δεν έχει να παρουσιάσει μεγαλύτερο καστ από το «Parkland», το σκηνοθετικό ντεμπούτο του δημοσιογράφου Πίτερ Λάντεσμαν, που εξιστορεί τα χαοτικά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στο ομώνυμο νοσοκομείο του Ντάλας την ημέρα της δολοφονίας του Κένεντι. Τζέιμς Μπατζ Ντέιλ, Ζακ Έφρον (του έμεινε η φεστιβαλική συνήθεια από πέρυσι), Τζάκι Έρλ Χέιλι, Κόλιν Χανκς, Μάρσια Γκέι Χάρντεν, Μπίλι Μπομπ Θόρντον, Τζάκι Γουίβερ, Τομ Γουέλινγκ και Πολ Τζιαμάτι (σε μια παραγωγή του Τομ Χανκς) θα στριμωχτούν για μερικές σκηνές στην ταινία, που αν μη τι άλλο, θα προσελκύσει το ενδιαφέρον του Τύπου.

Αν σου έλειψε ο Τζέιμς Φράνκο (το οποίο αποκλείω, καθώς ο τύπος έχει καταλήξει φεστιβαλικός μαϊντανός αμφιβόλου ποιότητας), θα μάθεις με χαρά ότι κατεβαίνει ως σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής του «Child of God», της ιστορίας (και της πορείας) ενός ανθρώπου που αποφασίζει να ζήσει εκτός των κοινωνικών δομών απομονωμένος σε μία σπηλιά. Ανεξάρτητα πάντως από τις υπόλοιπες δουλειές του, το συγκεκριμένο φιλμ φαίνεται, όντως, το πιο ενδιαφέρον της πρόσφατης φιλμογραφίας του και μοιάζει να τον επαναφέρει σε ερμηνευτικές περιοχές «127 Ωρών».

Κaze Ta

Λίγα χρόνια μετά το αφιέρωμα που του διεξήγαγε, το Φεστιβάλ καλωσορίζει το Χαγιάο Μιγιαζάκι και πάλι στις αίθουσές του με τη διεθνή πρεμιέρα του «Κaze Ta», τολμώντας να συμπεριλάβει μία ταινία κινουμένων σχεδίων στο διαγωνιστικό. Τολμηρές προθέσεις που επιβεβαιώνονται ακόμη περισσότερο με την ενσωμάτωση όχι ενός αλλά δύο ντοκιμαντέρ στη λίστα διεκδίκησης των βραβείων, με το μεν «Τhe Unknown Known: The Life and Times of Donald Rumsfeld» του Έρολ Μόρις να ρίχνει φως στην άγνωστη ζωή του Αμερικανού επιχειρηματία και πολιτικού, και το «Sacro GRA» του Τζανφράνκο Ρόσι να περιορίζεται σε περισσότερο ιταλική θεματολογία, καταγράφοντας τη ζωή εντός του μεγάλου αυτοκινητoδρόμου που περικυκλώνει τη Ρώμη.

Tom at the Farm

Παράλληλα, ο Ξαβιέ Ντολάν με το «Τom à la Ferme» κάνει επιτέλους ντεμπούτο σε διαγωνιστικό μεγάλου Φεστιβάλ, ύστερα από τις επανειλημμένες αρνήσεις των Καννών να τον συμπεριλάβουν στο κυρίως πρόγραμμα. «Το καλό το παλικάρι…», που λέει ο κόσμος.

Παλιός γνώριμος του Φεστιβάλ (με τη «Βασίλισσα»), ο Στίβεν Φρίαρς και η «Philomena» του ευελπιστούν να κερδίσουν και πάλι ένα από τα σημαντικότερα βραβεία του θεσμού, έχοντας ως ατού τη δυνατή ερμηνεία άλλης μίας σιδηράς κυρίας της βρετανικής κινηματογραφίας, της Τζούντι Ντεντς. Αντίθετα, ο Φιλίπ Γκαρέλ στο «La Jalousie» βάζει μπροστά από την κάμερα το γιο του Λουί (όπως είχε κάνει και στην προηγούμενη βενετσιάνικη απόβασή του, «Ένα Καυτό Καλοκαίρι»), χωρίς, όμως, να ξεκινά με προβάδισμα εντυπώσεων.

Το πρόγραμμα συμπληρώνουν ο Μερζάκ Αλουάς του «Chouchou» με το «Es-stouh», οι αναγκαστικές ιταλικές συμμετοχές με τον Τζάνι Αμέλιο και το «L’ Intrepido» και την Έμμα Ντάντε με το «Via Castellana Bandiera» να εκπληρώνουν τις πατριωτικές τους υποχρεώσεις, ο Τζον Κάραν (των «Βαμμένο Πέπλο» και «Stone») με το «Tracks» που θα φέρει τη Μία Γουασικόφσκα στο κόκκινο χαλί, ο Άμος Γκιτάι με το «Ana Arabia», το τρίωρο (!) οικογενειακό έπος «Die Frau des Polizisten» του επίσης γνώριμου του Φεστιβάλ («Στη Mεγάλη Σιωπή») Φίλιπ Γκρένινγκ και το «Jiaoyou» του Μινγκ-Λιανγκ Τσάι, στην τέταρτη συμμετοχή του στο θεσμό. Υπάρχει άραγε ακόμη χώρος για κάποια προσθήκη της τελευταίας στιγμής;

gravity movie

Στις ταινίες εκτός διαγωνιστικού προγράμματος, βρίσκουμε την, ήδη ανακοινωμένη, ταινία έναρξης «Gravity» του Αλφόνσο Κουαρόν αλλά και το χτυπημένο από τη μοίρα (και τις αρνήσεις των υπολοίπων Φεστιβάλ, λένε οι φήμες) «The Canyons» του Πολ Σρέιντερ, ο οποίος τελεί και χρέη Προέδρου της επιτροπής του τμήματος των «Οριζόντων». Το ενδιαφέρον θα κεντρίσουν, επίσης, η επιστροφή του περσινού νικητή («Pieta») Κιμ Κι-Ντακ με το ήδη λογοκριμένο στην Κορέα «Moebius», η σκηνοθετική απόπειρα του δοκιμασμένου σεναριογράφου Στίβεν Νάιτ («Επικίνδυνες Yποσχέσεις») στο real-time θρίλερ «Locke» με πρωταγωνιστή τον Τομ Χάρντι, αλλά και το ιαπωνικό remake των «Ασυγχώρητων» του Λι Σανγκ-Ιλ με ένα all-star καστ και επικεφαλής τον Κεν Γουατανάμπε. Ο μεγαλύτερος, ίσως, Πολωνός σκηνοθέτης Αντρέι Βάιντα παρουσιάζει την ιστορία του ανθρώπου που επηρέασε περισσότερο από κανέναν άλλο τη σύγχρονη Πολωνία, Λεχ Βαλέσα, στο «Walesa. Czowiek z Nadziei», ο Γερμανός Έντγκαρ Ράιτς επιστρέφει στην ιστορία του φανταστικού χωριού Σάμπαχ στο «Die Andere Heimat – Chronik Einer Sehnsucht», ο Γουάνγκ Μπινγκ συμμετέχει στο Φεστιβάλ με το «Feng Ai» και ο σκηνοθέτης της περσινής αποκάλυψης «Χαμένος Παράδεισος», Μιγκέλ Γκόμες, παρουσιάζει το νέο μικρού μήκους φιλμ του με τίτλο «Redemption». Εκκεντρικό αέρα στο πρόγραμμα θα δώσουν οι (κατά πάσα πιθανότητα μεταμεσονύκτιες) προβολές του ιαπωνικού (κανονική απόβαση οι Ιάπωνες) «Space Pirate Captain Harlock» του Σίντζι Αραμάκι, του οποίου ο τίτλος είναι… κυριολεκτικός, και το πολυαναμενόμενο sequel της απρόσμενης αυστραλέζικης horror επιτυχίας του 2005, «Wolf Creek 2».

wolf creek sequel

Χωρίς να αγνοεί ποτέ τα ντοκιμαντέρ, η φετινή Μόστρα καλύπτει ένα μεγάλο εύρος θεματικών, από τη… ζωή των καπουτσίνων πιθήκων του Αμαζονίου και του μεγάλου σκανδάλου του Λανς Άρμστρονγκ μέχρι γυμνόστηθες Ουκρανές διαδηλώτριες και το πανεπιστημιακό ίδρυμα Μπέρκλεϊ της Αμερικής, το οποίο αποτελεί και το (τετράωρο) αντικείμενο του μεγάλου ντοκιμαντερίστα Φρέντερικ Γουάιζμαν.

ORIZZONTI

Αποτελώντας ουσιαστικά το τμήμα του Φεστιβάλ που έχει ως στόχο να ανακαλύπτει νέες τάσεις στο παγκόσμιο σινεμά, οι «Ορίζοντες» δίνουν την ευκαιρία σε περισσότερο ιδιαίτερα έργα να λάβουν της προσοχής που αξίζουν. Ταυτόχρονα, παρουσιάζει παραδοσιακά μια συλλογή ταινιών μικρού μήκους, που συνήθως κρύβουν μερικές εκπλήξεις (όπως η φετινή συμμετοχή της Τίλντα Σουίντον στο «Death for a Unicorn»). Και, χωρίς να το περιμένεις, συμπεριλαμβάνει κάποιες φορές και δείγματα αγνού τρόμου.

Jigoku de Naze Warui

Ανάμεσα στις ταινίες που ξεχωρίζουν αμέσως είναι το νέο φιλμ του Σιόν Σόνο, «Jigoku de Naze Warui», που υπόσχεται να είναι υπερβολικά τρελό ακόμα και για τα δεδομένα ενός de facto τρελού σκηνοθέτη, αλλά και η καινούργια ταινία του σκηνοθέτη των «Fucking Åmål» και «Λίλια για Πάντα», Λούκας Μούντισον, «Vi Är Bäst!», που φιλοδοξεί να συνεχίσει να εξερευνά τη νεανική συμπεριφορά με την ίδια αιχμηρή ματιά. Η παραγωγός του περσινού διαγωνιζόμενου «Spring Βreakers» και θρύλος της μόδας Ανιές Μπ. αναλαμβάνει ρόλο σκηνοθέτη και καταγράφει την ιστορία ανάμεσα σε ένα μικρό κορίτσι κι έναν ηλικιωμένο άντρα στο «Je M’ Appelle Hmmm…», ενώ ο σεναριογράφος του βραβευμένου με Χρυσού Φοίνικα «Ανάμεσα στους Τοίχους», Ρομπάν Καμπιγιό, εστιάζει την κάμερά του στα «Eastern Boys» του Παρισιού. Επειδή δεν μπορείς να χορτάσεις Τζέιμς Φράνκο, ο ηθοποιός πρωταγωνιστεί μαζί με την Έμμα Ρόμπερτς και τον Βαλ Κίλμερ στο «Palo Alto» της Τζία – εγγονής του Φράνσις Φορντ – Κόπολα, ενώ ο σκηνοθέτης του «Io Sono Li», Αντρέα Σέγκρε, που κατέκτησε πέρυσι το κινηματογραφικό βραβείο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, επιστρέφει στην Βενετία με το «La Prima Neve».

Οι υπόλοιπες ταινίες που, ενδεχομένως, να κλέψουν τις εντυπώσεις είναι το «Bauyr» του Σερίκ Απριμόφ από το Καζακστάν, τα ιταλικά «Il Terzo Tempo» του Ενρίκο Μαρία Αρτάλε, «Medeas» του Αντρέα Παλαόρο με την Καταλίνα Σαντίνο Μορένο του «Κεχαριτωμένη Μαρία» στον πρωταγωνιστικό ρόλο και «Piccola Patria» του Αλεσάντρο Ροσέτο, η low-budget ιστορία βίας και αγάπης του «Ruin» των Αυστραλών Έιμιελ Κόρτιν-Γουίλσον και Μάικλ Κόντι, το «Mahi va Gorbeh» του Σαχράμ Μόκρι, το γερμανικό «Wolfskinder» του Ρικ Όστερμαν, η μεξικανική αναζήτηση από δύο παιδιά της μητέρας που τα εγκατέλειψε αφήνοντας απλά ένα σημείωμα στο «La Vida Después» του Νταβίντ Πάμπλος, το ψυχολογικό θρίλερ από την Αργεντινή για τα φαντάσματα του παρελθόντος «Algunas Chicas» του Σαντιάγκο Παλαβεσίνο και το βρετανικό «Still Life» του Ουμπέρτο Παζολίνι (παραγωγού του «Άντρες με τα Όλα τους») και την χαρακτηριστική φιγούρα του Έντι Μάρσαν στον κεντρικό ρόλο.

The-Sacrament

Τέλος, ακόμα μία genre έκπληξη, το «The Sacrament» του Τάι Γουέστ (ο τυπάς του αναχρονιστικού και απόλυτα αποτελεσματικού horror «House of the Devil»), αν και η υπόθεσή του καλύπτεται από πέπλο απόλυτης μυστικότητας, φέρεται να είναι μία από τις πιο τρομακτικές ταινίες της Βενετίας, η οποία ειδικά φέτος έδειξε ότι δε φοβάται να συμπεριλάβει αμιγείς ταινίες «είδους» στο πρόγραμμά της. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο δε βρίσκουμε την Έιμι Σάιμετζ (του υπέροχου «Upstream Color») και τον Έι Τζέι Μπάουντεν, που θα μας απασχολήσει άμεσα στο «You’re Next». Όχι και άσχημα για το αρχαιότερο και πολλές φορές συντηρητικότερο κινηματογραφικό Φεστιβάλ του κόσμου.

VENICE DAYS – GIORNATE DEGLI AUTORI

Αντίστοιχο του Δεκαπενθημέρου των Σκηνοθετών των Καννών στην φιλοσοφία του, το παράλληλο (και ανεξάρτητο) τμήμα της Βενετίας «Venice Days» γιορτάζει φέτος τα δέκα του χρόνια και ήδη καλεί το κοινό στην επίσημη σελίδα της διοργάνωσης στο Facebook να ψηφίσει τις αγαπημένες του ταινίες από την ιστορία των προγραμμάτων του, δίνοντας την υπόσχεση ότι οι πιο δημοφιλείς ταινίες θα προβληθούν φέτος για άλλη μια φορά στη Βενετία. Σε ό,τι φορά τις επιλογές των φετινών ταινιών, έκπληξη προκαλεί το πόσα ντεμπούτα παρατηρεί κανείς (η επιτροπή για το βραβείο DeLaurentis, που τιμά την καλύτερη πρώτη ταινία του Φεστιβάλ, έχει πολλή δουλειά φέτος) αλλά και το γεγονός ότι το δρόμο τους στη λίστα βρήκαν και πούρες ταινίες είδους (στις οποίες, η Βενετία είναι αρκετά επιφυλακτική αλλά χωρίς να τις αποκλείει τα τελευταία χρόνια).

kill-your-darlings

Στα ντεμπούτα, θα συναντήσουμε το «Kill Your Darlings» του Τζον Κροκίντας, που έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο φετινό Φεστιβάλ του Sundance και, σε μια ασυνήθιστη κίνηση, θα δει τη διεθνή του πρεμιέρα να γίνεται στις αίθουσες του Λίντο. Ντάνιελ Ράντκλιφ, Ντέιν ΝτεΧάαν, Μάικλ Σι Χολ και Ελίζαμπεθ Όλσεν φέρνουν νεανικό αμερικανικό αέρα στο Φεστιβάλ αποτυπώνοντας στην οθόνη τούς Γκίνσμπεργκ, Κέρουακ και Μπάροουζ πριν απ’ την αποθέωσή τους. Ταυτόχρονα, σχεδόν στον αισθητικό αντίποδα της ταινίας, βρίσκουμε το «Alienation» του Μίλκο Λαζάροφ εκ Βουλγαρίας, μία μινιμαλιστική ταινία για έναν άνδρα που περνά τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα για να παραλάβει το παιδί που θέλει να υιοθετήσει παράνομα, με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Στέργιογλου, γνωστό, όπως αναγράφει και το δελτίο της επίσημης ανακοίνωσης, «για τον εντυπωσιακό του ρόλο στον νικητή του Un Certain Regard το 2009, ‘Κυνόδοντα’». Αν σκεφτεί κανείς ότι ο Στέργιογλου έδωσε το παρών και στο Φεστιβάλ Βερολίνου με την «Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά», με τη συμμετοχή στην Βενετία ο ηθοποιός συμπληρώνει την παρουσία του και στα τρία σημαντικότερα ευρωπαϊκά Φεστιβάλ.

Πρώτες ταινίες σκηνοθετών αποτελούν και τα: «La Belle Vie» του Ζαν Ντενιζό, βασισμένο στην πραγματική ιστορία ενός πατέρα και των δύο παιδιών του που συγκλόνισε τη σύγχρονη Γαλλία, το «Bethlehem» του Γιουβάλ Αντλέρ, που υπόσχεται να προβληματίσει χωρίς να κουνήσει διδαχτικά το δάχτυλο, το τούρκικο δράμα «Koksuz» της Ντενίζ Ακτσέ Κατικσίζ, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του πρωταγωνιστή του «π», Σον Γκουλέτ, «Traitors», που εκτυλίσσεται στους δρόμους του Μαρόκου, αλλά και το ήδη cult (και αυτομάτως πολυαναμενόμενο) «Rigor Mortis», βασισμένο στο ομώνυμο ιαπωνικό comic, που φέρνει για πρώτη φορά τον Τζούνο Μακ του «Revenge: A Love Story» πίσω από την κάμερα και υπόσχεται επιστροφή στην αισθητική των περιπετειών του Hong Kong της δεκαετίας του 1980, με extra bonus φαντάσματα, βρικόλακες, πολεμικές τέχνες και τον Τακάσι Σιμίζου (των «Ju-On» ή «The Grudge», αν προτιμάς) στην παραγωγή.

Gerontophilia

Το πρόγραμμα συμπληρώνουν το «Gerontophilia» (μάντεψε τι αφορά) του πάντα εκκεντρικού Μπρους ΛαΜπρους, το ρομαντικίζον «May in the Summer» της ηθοποιού και σκηνοθέτιδος Σεριάν Νταμπί (της φήμης του «Amreeka»), το ιταλικό ντοκου-δράμα «La Μia Classe» του Ντανιέλε Καλιανόνε, το ήδη επιτυχημένο σε Ισπανία και Λατινική Αμερική «La Reconstruccion» του Χουάν Ταρατούγκο, η ινδική συμμετοχή με το «Siddharth» του Ρίτσι Μέχτα, το «Venezia Salva» της Σερένα Νόνο, τα ντοκιμαντέρ «Julia» της Τζ. Τζάκι Μπάιερ και «Lenny Cooke» των Μπένι και Τζόσουα Σάφντι αλλά και τα δύο νέα μικρού μήκους φιλμ της μόνιμης χορηγού του Φεστιβάλ, Miu Miu. Το πρόγραμμα θα κλείσει με την (ελπίζουμε, ξεκαρδιστική) κωμωδία «Tres Βodas de Μas» του Χαβιέρ Ρουίθ Κακλέρα και τη χαρακτηριστική φιγούρα της Ρόσι ΝτεΠάλμα στο καστ, ρίχνοντας αυλαία σε εύθυμη ατμόσφαιρα.

ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ

l-arte-della-felicita

Στο παράλληλο τμήμα της Εβδομάδας της Κριτικής, το οποίο ανακοινώθηκε στις αρχές της εβδομάδας, παραδοσιακά εμφανίζονται μόνο πρώτα φιλμ σκηνοθετών. Η φετινή έναρξη του προγράμματος θα δοθεί με το εκτός διαγωνιστικού φιλμ κινουμένων σχεδίων «L’ Arte della Felicità» του Ιταλού κομίστα Αλεσάντρο Ρακ, σχετικά με δυο ταυτόχρονες (και αλληλένδετες) ζωές σε παρόν και μέλλον, ενώ η λήξη θα κινηθεί σε περισσότερο φεστιβαλικά μονοπάτια με το «Las Analfabetas» του Χιλιανού Μοϊζές Σεπούλβεδα με πρωταγωνίστρια τη βραβευμένη στο Βερολίνο για το «Gloria», Παουλίνα Γκαρσία, στην ιστορία μιας αναλφάβητης γυναίκας που θέλει να διαβάσει το γράμμα που της άφησε ο πατέρας της πολλά χρόνια πριν, λίγο προτού την εγκαταλείψει. Στο διαγωνιστικό του τμήματος, το οποίο αποτελείται από έξι φιλμ, συναντάμε ταινίες από την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική, ανάμεσα στις οποίες το «Las Niñas Quispe» ενός ακόμη… Σεπούλβεδα, του Σεμπαστιάν (απλή συνωνυμία με το Μοϊσές), σε παραγωγή του Πάμπλο Λαραΐν του «NO», και το σουηδικό «Återträffen» της Άννα Οντέλ, που συνδυάζει μυθοπλασία και ντοκιμαντέρ στην αναπαράσταση μιας επεισοδιακής επανένωσης παλιών συμμαθητών, η οποία μπλέκεται πολύ περισσότερο με την πραγματικότητα από όσο περιμένει κανείς. Το πρόγραμμα συμπληρώνουν το σλοβένικο «Razredni Sovražnik» του Ροκ Μπίτσεκ σχετικά με τη δυναμική μιας τάξης και του δασκάλου της που οδηγεί σε απρόβλεπτες συνέπειες, το (εν μέρει, επίσης, σλοβένικο αλλά κυρίως) ιταλικό «Zoran, il Mio Nipote Scemo» του Ματέο Ολεότο, που δίνει τον μοναδικό ιταλικό αέρα στο πρόγραμμα, η κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του επίδοξου σκηνοθέτη Αμπντελάχ Ταϊά, «L’ Armée du Salut» σχετικά με την ομοφοβία στο Μαρόκο και το «White Shadow» του Νόαζ Ντεσέ, που αφορά την καταδίωξη των αλμπίνων της Τανζανίας και φέρει την υπογραφή του… Ράιαν Γκόσλινγκ (!) στο ρόλο του executive producer.

70th Venice Film Festival

Τo 70ο Φεστιβάλ Βενετίας θα διεξαχθεί φέτος από τις 28 Αυγούστου έως τις 7 Σεπτεμβρίου.

ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

«Es-stouh» του Μερζάκ Αλουάς
«L’ Intrepido» του Τζάνι Αμέλιο
«Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά
«Tracks» του Τζον Κάραν
«Via Castellana Bandiera» της Έμμα Ντάντε
«Τom à la Ferme» του Ξαβιέ Ντολάν
«Child οf God» του Τζέιμς Φράνκο
«Philomena» του Στίβεν Φρίαρς
«La Jalousie» του Φιλίπ Γκαρέλ
«Zero Theorem» του Τέρι Γκίλιαμ
«Ana Arabia» του Άμος Γκιτάι
«Under the Skin» του Τζόναθαν Γκλέιζερ
«Joe» του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν
«Die Frau des Polizisten» του Φίλιπ Γκρένινγκ
«Parkland» του Πίτερ Λάντεσμαν
«Κaze Tachinu» του Χαγιάο Μιγιαζάκι
«Τhe Unknown Known: the Life and Times of Donald Rumsfeld» του Έρολ Μόρις (ντοκιμαντέρ)
«Night Moves» της Κέλι Ράιχαρντ
«Sacro GRA» του Τζανφράνκο Ρόσι (ντοκιμαντέρ)
«Jiaoyou» του Μινγκ-Λιανκ Τσάι

ΕΚΤΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ

«Gravity» του Αλφόνσο Κουαρόν (ταινία έναρξης)
«Space Pirate Captain Harlock» του Σίντζι Αραμάκι
«Summer 82: When Zappa Came to Sicily» του Σάλβο Κούτσια (ντοκιμαντέρ)
«Pine Ridge» της Άννα Έμπορν (ντοκιμαντέρ)
«The Armstrong Lie» του Άλεξ Γκίμπνι (ντοκιμαντέρ)
«Redemption» του Μιγκέλ Γκόμες (μικρού μήκους)
«Ukraina ne Βordel» της Κίττυ Γκριν (ντοκιμαντέρ)
«Moebius» του Κιμ Κι-Ντακ
«Locke» του Στίβεν Νάιτ
«Yurusarezaru Μono» του Σανγκ-Ιλ Λι
«Wolf Creek 2» του Γκρεγκ ΜακΛιν
«Con il Fiato Sospeso» της Κοστάντσα Κουατρίλιο (ντοκιμαντέρ)
«Amazonia» του Τιερί Ραγκομπέρ
«Die Andere Heimat – Chronik Einer Sehnsucht» του Έντγκαρ Ράιτς
«O Sole Minnie (Gondola)» των Πολ Ρούντις, Άαρον Σπρίνγκερ και Κλέι Μόροου (μικρού μήκους)
«The Canyons» του Πολ Σρέιντερ
«Che Strano Chiamarsi Federico – Scola Racconta Fellini» του Ετόρε Σκόλα
«La Voce di Berlinguer» των Μάριο Σέστι και Τέχο Τίερντο (μικρού μήκους)
«Walesa. Czowiek z Nadziei» των Αντρέι Βάιντα και Έβα Μπρόντζκα
«Feng Ai» του Γουάνγκ Μπινγκ
«At Berkeley» του Φρέντερικ Γουάιζμαν

ORIZZONTI

«Bauyr» του Σερίκ Απριμόφ
«Il Terzo Tempo» του Ενρίκο Μαρία Αρτάλε
«Je M’ Appelle Hmmm…» της Ανιές Μπ.
«Eastern Boys» του Ρομπάν Καμπιγιό
«Palo Alto» της Τζία Κόπολα
«Ruin» των Αυστραλών Έιμιελ Κόρτιν-Γουίλσον και Μάικλ Κόντι
«Mahi va Gorbeh» του Σαχράμ Μόκρι
«Vi Är Bäst!» του Λούκας Μούντισον
«Wolfskinder» του Ρικ Όστερμαν,
«La Vida Después» του Νταβίντ Πάμπλος
«Algunas Chicas» του Σαντιάγκο Παλαβεσίνο
«Medeas» του Αντρέα Παλαόρο
«Still Life» του Ουμπέρτο Παζολίνι
«Piccola Patria» του Αλεσάντρο Ροσέτο
«La Prima Neve» του Αντρέα Σέγκρε
«Jigoku de Naze Warui» του Σιόν Σόνο
«The Sacrament» του Τάι Γουέστ
«Quello Che Resta» της Βαλέρια Αλιέβι (ντοκιμαντέρ μικρού μήκους)
«Death for a Unicorn» των Ρικάρντο Μπερνασκόνι και Φραντσέσκα Ρεβερντίτο (μικρού μήκους)
«Kush» του Σουμπχασίς Μπουτιάνι (μικρού μήκους)
«Toutes les Belles Choses» της Σεσίλ Μπικλέρ (μικρού μήκους)
«Un Pensiero Kalašnikov» του Τζόρτζιο Μποσίσιο (μικρού μήκους)
«Aningaaq» του Χόνας Κουαρόν (μικρού μήκους)
«Blanco» του Ιγνάσιο Γκατίκα (μικρού μήκους)
«The Audition» του Μάικλ Χάουσμαν (μικρού μήκους)
«Houses with Small Windows» του Μπουλέντ Οζτούρκ (μικρού μήκους)
«La Gallina» του Μανέλ Ράγκα (μικρού μήκους)
«Minesh» του Σαλίν Σιρκάρ (μικρού μήκους)
«Sishui» του Σιαογουέι Γουάνγκ (μικρού μήκους)
«Cold Snap» του Λίο Γούντχεντ (μικρού μήκους)
«Ballkoni» της Λεντίτα Ζεκιράζ (μικρού μήκους)

VENICE DAYS – GIORNATE DEGLI AUTORI

«Alienation» του Μίλκο Λαζάροφ
«La Belle Vie» του Ζαν Ντενιζό
«Bethlehem» του Γιουβάλ Αντλέρ
«Gerontophilia» του Μπρους ΛαΜπρους
«Kill Your Darlings» του Τζον Κροκίντας
«Koksuz» της Ντενίζ Ακτσέ Κατικσίζ
«May in the Summer» της Σεριάν Νταμπί
«La Mia Classe» του Ντανιέλε Καλιανόνε
«La Reconstruccion» του Χουάν Ταρατούγκο
«Rigor Mortis» του Τζούνο Μακ
«Siddharth» του Ρίτσι Μέχτα
«Traitors» του Σον Γκουλέτ

Women’s Tales: «The Door» της Άβα ΝτιΒερνέ και «Le Donne della Vucciria» της Χιάμ Αμπάς

ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ

«Julia» της Τζ. Τζάκι Μπάιερ
«Venezia Salva» της Σερένα Νόνο
«Lenny Cooke» των Μπένι και Τζόσουα Σάφντι (σε συνεργασία με το κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Tribeca)
«L’ Arbitro» του Πάολο Τζούκα (ειδική προβολή πριν την έναρξη του Φεστιβάλ)
«Tres Bodas de Mas» του Χαβιέρ Ρουίθ Κακλέρα (ταινία λήξης προγράμματος)

ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΡΙΤΙΚΗΣ

«L’ Arte della Felicità» του Αλεσάντρο Ρακ (ταινία έναρξης, εκτός διαγωνιστικού)
«L’ Armée du Salut» του Αμπντελάχ Ταϊά
«Återträffen» της Άννα Οντέλ
«Las Niñas Quispe» του Σεμπαστιάν Σεπούλβεδα
«Razredni Sovražnik» του Ροκ Μπίτσεκ
«White Shadow» του Νόαζ Ντεσέ
«Zoran, il Mio Nipote Scemo» του Ματέο Ολεότο
«Las Analfabetas» του Μοϊζές Σεπούλβεδα (ταινία λήξης, εκτός διαγωνιστικού)