FreeCinema

Follow us
04.0212:30

Μπερλινάλε 69: Το προσωπικό είναι πολιτικό.


Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου ξεκινά για 69η φορά το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου και όλη η πόλη έχει βάλει τα καλά της ήδη, αναμένοντας καλεσμένους, σκηνοθέτες, stars, επαγγελματίες αλλά και το κοινό, για όλες τις νέες κινηματογραφικές εκπλήξεις που μας επιφυλάσσουν τα προγράμματα.

Πρόκειται για την τελευταία χρονιά του Καλλιτεχνικού Διευθυντή Ντίτερ Κόσλικ, ο οποίος μετά από δεκαεπτά χρόνια στο τιμόνι του προγράμματος αφήνει την Μπερλινάλε και δίνει σκυτάλη το 2020 στον Κάρλο Σατριάν, Διευθυντή μέχρι τούδε του Φεστιβάλ του Λοκάρνο, ο οποίος θα επιδιώξει να φέρει έναν κάποιο νέο προσανατολισμό προφανώς, σε μια Μπερλινάλε που τα τελευταία χρόνια μεγάλωνε διαρκώς, όχι όμως και σε ποιότητα. Ιδιαίτερα το περσινό πρόγραμμα ήταν σαφώς αδύναμο (μιλώ εκ πείρας) και φέτος περιμένουμε να δούμε ωραίες ταινίες και ένα πιο φροντισμένο πρόγραμμα. Ελπίζουμε, δηλαδή…

Η αφίσα για φέτος ήταν περίεργη και πολύ conceptual (μου πήρε ώρα να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής και τελικά… δεν κατάλαβα). Πάντως, αποτελεί την αποκάλυψη των προσώπων κάτω από μια θωριά – στολή αρκούδας, και με αυτό ίσως κάτι θέλει να μας πει ο Κόσλικ για τις μάσκες που πέφτουν, αλλά όπως και να ‘χει… δεν χρειάζεται να τα καταλαβαίνουμε και όλα! Το Φεστιβάλ θα ανοίξει με μια παλιά γνώριμη της διοργάνωσης, τιμημένη το 2001 με την Αργυρή Άρκτο για το «Ιταλικά για Αρχάριους», τη Δανή Λόνε Σέρφιγκ, και το νέο της φιλμ «The Kindness of Strangers» (φωτό), στο οποίο πρωταγωνιστεί η Ζόι Καζάν.

«Το προσωπικό είναι πολιτικό. Σήμερα το προσωπικό είναι ακόμη πιο πολιτικό», δηλώνει ο Κόσλικ και αναφέρει ότι οι επιλεγμένες ταινίες του επίσημου προγράμματος αυτό ακριβώς διαπραγματεύονται (προσωπική ασφάλεια, πώς και αν το σύστημα την παρέχει, το προσφυγικό και η αναζήτηση νέας πατρίδας, η οικογενειακή ζωή και η επιρροή της από εξωγενείς πολιτικές επιλογές μιας χώρας, η προσωπική πίστη και οι πολιτικές διαστάσεις της θρησκείας και πώς συνδέονται), ενώ τονίζει ότι η Μπερλινάλε επιθυμεί να δώσει βήμα στη Βραζιλία, μια ταραγμένη χώρα πολιτικά, παραγωγική όμως στον κινηματογράφο, με αρκετές ταινίες από εκεί να διανθίζουν το πρόγραμμα.

Στο επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα, λοιπόν, επανέρχεται ο αγαπημένος μας Φατίχ Ακίν με το «Der Goldene Handschuh» (φωτό), με το οποίο γυρνά στα γνωστά γενέθλια λημέρια του Αμβούργου στις αρχές των ‘70s και τα χτυπήματα ενός serial killer. Δεν ακούγεται πολύ Φατίχ, αλλά ευχόμαστε ολόψυχα να μας στύψει την καρδιά. Φρανσουά Οζόν ξανά με το «Grâce à Dieu», αλλά και το «Kiz Kardesler» του Εμίν Αλπέρ που είναι και ελληνική συμπαραγωγή της Horsefly Prod. Και η Ισπανίδα Ιζαμπέλ Κουσέτ παρούσα στο Διαγωνιστικό με το «Elisa y Marcela», η Ανιέσκα Χόλαντ με το «Mr. Jones», η δανέζικη-σουηδική-νορβηγική «Out Stealing Horses» του Χανς Πέτερ Μόλαντ, αλλά και ο βετεράνος Αντρέ Τεσινέ σε μια ταινία με την Κατρίν Ντενέβ με τίτλο «L’Adieu à la Nuit» και ο Τζανγκ Γιμού, ο αγαπημένος Κινέζος και πιο προσβάσιμος στα δυτικά μέτρα, με το «Yi Μiao Ζhong».

Το Panorama, με 45 ταινίες από 38 χώρες, φαίνεται αρκετά καλό φέτος και έχει ελληνικό ενδιαφέρον, γιατί από τις πρώτες ταινίες που ανακοινώθηκαν είναι «Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών» του Σύλλα Τζουμέρκα, όπου συνεργάζεται ξανά με την Αγγελική Παπούλια. Στο πρόγραμμα υπάρχει το «Skin» (φωτό) του Ισραηλινού Γκι Νατίβ με τον Τζέιμι Μπελ (φαίνεται εντυπωσιακός στις φωτογραφίες), που τοποθετεί στο επίκεντρο έναν νέο ο οποίος αποστασιοποιείται από τη skinhead οικογένειά του. Ακόμη, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του ηθοποιού Τζόνα Χιλ με τίτλο «Mid 90s», που παρακολουθεί έναν 13χρονο στο Λος Άντζελες των ‘90s, προφανώς με κάμποσα αυτοβιογραφικά στοιχεία. «The Souvenir» της Τζοάνα Χογκ είναι η ιστορία μια φοιτήτριας στις αρχές των ‘80s που ο καθηγητής της καταφέρνει να της αλλάξει τη ματιά για τη ζωή. Το ντοκιμαντέρ «What She Said: The Art of Pauline Kael» αφηγείται την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία της Πολίν Κέιλ, μιας κριτικού κινηματογράφου που με τα προκλητικά κείμενά της έσπασε την κυριαρχία των ανδρών στον επαγγελματικό της κλάδο. Ενδιαφέρον φαίνεται να έχει και το «Hellhole» του Μπας Ντέβος, ένα αλληγορικό δράμα στις σημερινές Βρυξέλλες και τους ανθρώπους της. Οι επικεφαλής, Παθ Λάθαρο και Μίχαελ Στουτς, τονίζουν την ανάγκη και την προστασία που προσφέρει η κοινότητα μέσα σε κοινωνίας εχθρικές, οι οποίες πιέζουν οικονομικά, προσωπικά, ηθικά και σεξουαλικά τα μέλη της.

Ελληνικό ενδιαφέρον παρουσιάζεται και στο πρόγραμμα Culinary Cinema, όπου ανάμεσα στις 12 ταινίες περιλαμβάνεται το νέο ντοκιμαντέρ της Μαριάννας Οικονόμου με τον υπέροχο τίτλο (που σε υποβάλλει και προϊδεάζει) «When Tomatoes Met Wagner», το οποίο μας ταξιδεύει σε ένα χωριό όπου η καλλιέργεια της βιολογικής τομάτας συνοδεύεται από μουσική… Βάγκνερ.

Αγαπημένο μας πρόγραμμα το Berlinale Series, στο οποίο παρουσιάζονται τα δύο πρώτα επεισόδια από κάποιες νέες τηλεοπτικές σειρές ή προβολή σε διάφορες πλατφόρμες. Το τμήμα αυτό έχει διάρκεια ζωής πέντε ετών ήδη και έχει δείξει πραγματικά εξαιρετικά πράγματα. Φέτος, περιλαμβάνει  το βρετανικό «Hanna», και όπως διαβάζουμε έχει ανάλογη ιστορία με την ταινία του Τζο Ράιτ, κάνοντας focus σε ένα κορίτσι που μεγάλωσε απομονωμένο από τον κόσμο, εκπαιδευμένο να γίνει serial killer.  Το «M: Eine Stadt Sucht Einen Mörder» (φωτό), σειρά από την Αυστρία, εδράζεται στο ομώνυμο αριστούργημα του Φριτς Λανγκ το οποίο μας μεταφέρει στη Βιέννη, τις εξαφανίσεις μικρών παιδιών και το πολιτικό παιχνίδι πάνω σε αυτές που κάνει τους πάντες να φαντάζουν ένοχοι. Το γαλλικό «Il É tait une Seconde Fois» του ARTE επίσης στο πρόγραμμα, όπως και το σουηδικό «Quicksand», η πρώτη original παραγωγή του Netflix από τη χώρα αυτή, και το «8 Tage» από τη Γερμανία. Δεν θα μπορούσαν να λείπουν και δύο χώρες που κατά τη γνώμη μας κάνουν θαύματα στην τηλεόραση και τις πλατφόρμες: από τη Δανία θα προβληθούν δύο επεισόδια της σειράς «Bedrag III», μια nordic νουάρ ιστορία διαφθοράς, ξεπλύματος χρήματος και κλοπής ταυτότητας, και από το Ισραήλ η δεύτερη σεζόν του «Kfulim», ενός δυνατού πολιτικού θρίλερ που μπαίνει στα συμφέροντα και τις σκοπιμότητες της δημιουργίας ενός αγωγού πετρελαίου μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας.

Στην κεφαλή της Κριτικής Επιτροπής για φέτος η Γαλλίδα ηθοποιός Ζιλιέτ Μπινός, μια πολύ ωραία επιλογή. Τα υπόλοιπα μέλη είναι ο κριτικός κινηματογράφου των LA Times Τζάστιν Τσανγκ, ο γνωστός Χιλιανός σκηνοθέτης Σεμπαστιάν Λέλιο, η Γερμανίδα ηθοποιός Σάντρα Χούλερ, η curator του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης Ραχέντρα Ρόι και η παραγωγός Τρούντι Στάιλερ (η σύζυγος του Στινγκ, βέβαια, που αγαπάμε και τιμάμε παιδιόθεν). Ειδική Χρυσή Άρκτο για το σύνολο της δουλειάς της και της προσφοράς της στο σινεμά θα λάβει από τα χέρια του Κόσλικ η μεγάλη Βρετανίδα ηθοποιός Σάρλοτ Ράμπλινγκ.

Ραντεβού στις σκοτεινές αίθουσες, από όπου θα σας μεταφέρουμε εντυπώσεις από το Φεστιβάλ Βερολίνου τις επόμενες μέρες.